"Aşığım lan!" dedim bir anda. Gözlerim dolmuş, çenem seğirmişi "Çok âşığım ben ona. Uzme onu, ne olur? Dayanamiyorum artık. Bu çaresizlik beni öldürüyor. Hiç olmazsa beni düşün. Çok aşığım." Başımı yatağa doğru çevirip onun uyuyan hâlini izledim. Bu zamana kadar sustuklarım onu çok yaralamıştı. Peki, bundan sonrası? Nasıl kurtaracaktım? Nasıl onu kendime inandıracaktım?