Oysa kılavuzumuz bize farklılıklardan söz etmişti. Arılar bir görünür ancak birisinden bal olur diğerine eşek arısı derler. Kamışlar aynı görünür ancak birisinden şeker olur diğerinden odun. Su hep aynı görünür birisi tatlı diğeri tuzlu. Her iki geyikte aynı yerden otlar, birisinden halis misk olur diğerinden fışkı. O hâlde herkesi aynı zannetme. Her insanı kendinle bir tutma.