Sizinle konuşmak istiyorum, ama yüreğimde fırtınalar kopuyor, kafam çalkalanıyor, düşüncelerim karmakarışık; kendimi bir çocuk durumuna düşmüş görüyorum.
Gençlik yıllarının başından beri, üstlerinin elindeki sopadan tir tir titreyen insanların erdemlerini yitirmemelerinin ve sağlam karakterli kimseler olarak kalabilmelerinin olanağı var mıdır?