Rüyalarda: Ana ve Küçük Alimcan
Cengiz DağcıEn Eski Rüyalarda: Ana ve Küçük Alimcan Gönderileri
En Eski Rüyalarda: Ana ve Küçük Alimcan kitaplarını, en eski Rüyalarda: Ana ve Küçük Alimcan sözleri ve alıntılarını, en eski Rüyalarda: Ana ve Küçük Alimcan yazarlarını, en eski Rüyalarda: Ana ve Küçük Alimcan yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Gözleri vardı beni görmeyen.
Yüzü vardı bana gülmeyen.
Kulakları vardı sesimi işitmeyen.
Yüreği vardı çarpmayan.
....
Neyleyim, gözlerim olmasaydı görmezdim onu.
Neyleyim, kalbim olmasaydı sevmezdim onu.
Ben her zaman öyle oldum, bana bakmayan ve beni görmeyen bilemez aşkımı.
Çıt çıkmıyor.
Ağlıyorum için için.
Kimse görmüyor beni.
Kimse duymuyor sesimi.
Ama bilmiyorum kim, "Onu bana bırak," diye fısıldıyor kulağıma...
Akşamları dertte gönül; sabahları sevinçte, öyle geçip gidiyor ömür, karanlığı ve aydınlığı, gürültüyü ve sessizliği kendi içine sindirip erite erite.
"...Ölümü reddedemeyiz ama ölüm hükümdarlık edemez bize, derim ve her gece canlanır yaralı ruhum, ve canlanan yaralı ruhumla her şeyi ve her yeri götürüp önceki yerlerine koyarım ve gözlerim alabildiğine açık ve uykusuz, gün ağarana dek onlara baka baka ağlarım..."
"...Gündüzlerimizi ve akşamlarımızı aldılar bizden.
Ama gecelerimiz...
Gecelerimiz var.
Karanlığı hiç kimse alamaz bizden...'
"Sessiz akan sular sığ olmaz, derin olurlar..."