Meraklı bir çocuk için hayat gerçekten zordu. O yüzden yanına yapıştırıcı almakla iyi etmişti Corbik. Onu hayal kırıklıklarını birleştirmekte kullanıyordu. İçine biraz buğday unu, biraz badem sütü, biraz da kedi tüyü atardı. Bu yapıştırıcıyı kendini hayalet gibi hissettiğinde kalbinin üzerine sürer ve ıslık çalmaya başlardı. Islık çalmanın iyi gelmediği çok az şey olduğunu söylerdi.