SabitFikir - Sayı 92 Gönderileri
SabitFikir - Sayı 92 kitaplarını, SabitFikir - Sayı 92 sözleri ve alıntılarını, SabitFikir - Sayı 92 yazarlarını, SabitFikir - Sayı 92 yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
İnsan merakı uçsuz bucaksız bir Coğrafya gibidir, ne zaman nerede neyin çıkacağı belli olmaz. Yeryüzünde hiçbir şey merak duygusunu tatmin etmekten daha heyecanlı değildir insan için.En büyük keşiflerin , en büyük icatların gerisinde hep merak vardır. Tarihin en önemli beyinlerinden biri olan Leonardo da Vinci’den daha büyük olan tek şey, onun sınır tanımayan ve doymak bilmeyen merakıydı..
Sayfa 51Kitabı okudu
“Bazen hedefine ulaşmak için ona sırtını dönmen gerekir, bazen hedefine en yakın olduğun anda aslında en uzağındasındır ve bazen en kısa yol, en uzun olandır.”
Sayfa 22Kitabı okudu
“Ağır ağır acele edin.” -> Bir Latin Atasözü
Sayfa 3Kitabı okudu
Şöyle der Mario Livio: İnsan merak eden tek canlı türü olmasa da neden sorusunu sorabilen tek canlı türüdür. Nasıl ki Google bir arama motoruysa merak da aslında bir keşif motorudur. Mükâfat beklemeksizin yapılan işlerin çoğu, meraktan kaynaklıdır. İnsan merakı uçsuz bucaksız bir coğrafya gibidir, ne zaman nerede neyin çıkacağı belli olmaz. Yeryüzünde hiçbir şey merak duygusunu tatmin etmekten daha heyecanlı değildir insan için. En büyük keşiflerin, en büyük icatların gerisinde hep merak vardır. Tarihin en önemli beyinlerinden biri olan Leonardo da Vinci’den daha büyük olan tek şey, onun sınır tanımayan ve doymak bilmeyen merakıydı.
Sayfa 51
Kendi kendine konuşana deli demezler, Süngü’ye göre, bu laf, kendi lisanını bilmediği için kendi kendine konuşamayanların uydurmasıdır.
Sayfa 43
Basit olan anlatılması zor olandır.
Nietzsche; kavramlar sentezlemek, içeride uçuşan parıltıları işleyebilmek, kavramlar arasına köprüler örerek parçaları birbirine bağlamak, fazlalıkları budamak için belli bir rotaya sadık kalmaksızın keşiş gibi dere tepe yürümüştür...
Sayfa 28
Hakikaten uzun bir yürümek oluyor hayat. Birbirine benzeyen yerlerden, arada bir yerleşkelerden geçiyoruz ama bir yandan da sanki hep aynı yerdeyiz. Ne kadar yürüdük, ne kadar daha yürüyeceğiz, bir yere varabilecek miyiz, bilmiyoruz.
Sayfa 27
Yürürken, yürümekten başka bir şey yapmayız. Saf bir varlık duygusunun yeniden kazanılmasını, çocukluk çağına olduğu gibi nüfuz etmiş o basit var olma mutluluğunun yeniden keşfedilmesini sağlar.
Sayfa 25
Bir düşüncem olması gereği de beni tamamen düşüncesiz bırakır.
Sayfa 25
Nietzsche yürür, başkaları nasıl çalışıyorsa o da öyle yürür. Yürürken çalışır.
Sayfa 24
Nietzsche, yorulmak nedir bilmeyen hatırı sayılır bir yürüyüşçüydü. Sık sık yürüyüşten bahsederdi. Açık havada yürüyüş yapmak, Nietzsche külliyatının doğal bileşeni, yazarlığının da değişmez refakatçisiydi.
Sayfa 24
Sokaklar, yeri yurdu olmayanların yeridir, acı ve yalnızlığın boyutunun, yürüyüşlerin uzunluğuyla ölçüldüğü bir mekandır.
Sayfa 24
“kaya hava ateş odunla, yani gerçek maddeyle ne denli yakınlaşırsan, dünya da o derece ruhani oluyor”
Sayfa 22
Bir Latin atasözünde denildiği gibi: “Ağır ağır acele edin...”
Sayfa 3