“Bütün bunlar olmasaydı ömrümü belki de sokak
köşelerinde beni aşağılayan insanlara dil dökmekle
geçirecektim. Belki de bilinmeden, tanınmadan
yenik düşmüş bir insan olarak ölüp gidecektim.
Oysa şimdi öyle değil.
Bu ölüm bizim başarımız ve zaferimiz.
Hoşgörü için, adalet için, insanın insanı
anlaması için eskaza gördüğümüzün bu hizmeti
gerçekleştirebileceğimizi bütün yaşamımız boyunca
umamazdık bile.
Sözlerimiz, yaşamımız, çektiğimiz acılar; bunlar hiçbir şey değil. Yaşama hakkımızı – iyi bir kunduracı ile yoksul bir işportacının yaşama hakkını- elimizden almaları; işe önemli olan bu!
Ama yaşamımızın o son anını elimizden alamayacaklar.
O son acı bizim zaferimiz olacak!”
Bu sözleri Vanzetti bir gazeteciye elektrikli sandalyede yaşamını yitirmesinden kısa bir süre önce söyledi. Ölüm hücresinde yedi yıl süren bir bekleyişten sonra kunduracı Nicola Sacco ve balıkçı Bartolomeo Vanzetti öldürüldüler.