Bilen öğretir denmiyor artık geçerliliğini yitirdi bu anlayış. Öğretmenin ne öğreteceğini bilmesi yetmez, nasıl öğreteceğini de bilmesi gerekir. Ama günümüzde bu da yeterli değil artık. Öğretmen ders iyi düzenlense de öğrencilerce sevilmiyorsa pek de etkili olmaz. Etkili öğretmen hem ders iyi düzenleyen hem de sevecen, neşeli, şakacı, cana yakın olan, sevilen öğretmendir.
Öğretmen öğrencinin etkileşmesi için düzenlediği çevrenin önemli bir parçasıdır. İnsan yetiştirmede de en temel öğedir. Eğitimde fiziksel koşullar önemli elbette program, yöntem,araç da önemli, ama illede öğretmen-öğrenci işbirliğiyle oluşturulacak olan ruhsal ortam, hava... Temel belirleyici olan sınıf ortamıdır. Öğretmen-öğrenci ilişkisinin niteliği öğretme-öğrenme sürecinin niteliğini belirler. Bu sürecin etkili verimli olması için öğretmenle öğrenci arasında çok özel bir ilişkinin, sevgi bağının kurulması gerekir. İyi öğretmenle iyi öğrenciyi yaratan sağlıklı öğretmen-öğrenci ilişkileridir.
Disiplin anlayışı da değişti bugün. Öğretmenin öğrencileri değil öğretme-öğrenci sürecini yönetmesi gerekir. Ne ödül ne ceza, ikisi de değil, Ceza da ödül de bağımlılık yapar, yan etkiler taşır. İkisine de alışılır, zamanla ikisi de etkisini yitirir. Öğretmen güç kullanmadıkça etkili olur. Başka bir deyişle etkli öğretmen güç kullanmayandır.
Öğretmen otoriter olmayacak ama otorite boşluğu da yaramayacak, otorite sahibi olacak. Bu olumlu otoritenin kaynağı bilgiden de öte başka şeylerdir. O başka şeyler etkili ve yapıcı iletişimdir, empatidir, empatik dinlemedir, saygı, sevgi, anlayış, güven temeline dayalı sağlıklı insan ilişkileridir, yapıcı çatışma çözme becerileridir. Bu kitapta işte bunlar işlenmiştir.
