Harika, muhteşem..
Bir kitap ne kadar övülebilirse o kadar övünmeyi hakediyor. Tabi bir insanın yazdığı. Nasıl anlatsam neler yazsam bilmiyorum. Çok beğendim. Kitaba başladığınız andan itibaren akıcı diliyle sizi içine öyle bir çekiyor ki yıllar öncesinde o günlere gidiyorsunuz. Kitabı geçen hafta bitirdim aslında ama şu an içimdeki duygu tam olarak şu: Keşke Sahipkıran bitmeseydi de o hikayenin yine içinde olsaydım.
Bu kitap Hasan Aycın'ın dedesinden kalma bir yazma aslında. Kurguyla birleştirip kendisi bu kitabı çıkartıyor. Aslında ressam yani karikatürist diyebiliriz. Ben öyle tanıyordum kendisini kitap yazdığını bilmiyordum. Hem resmediyor hem de bu kadar güzel yazabiliyor... Maşallah diyoruz kendisine. Haftaya salı da bize bu kitabı öneren hanımefendi ile tahlilini yapacağız inşallah.
Eğer kitaba baktığınızda hacmi sizi ürkütürse sakın korkmayın. Evet bir tuğla. Gerekirse evde okuyun sadece. Ama başladığınızda çıkmak istemeyeceğiniz bir atmosfere dahil olacaksınız.
Kitabı çok anlatmak istemiyorum ama bu kitap size Allah'a gerçekten tevekkül edebilmeyi, sadece O'ndan istemeyi, O'nun nasip ettiğini yaşayacağınızı, adaletle hükmetmelerin, İsm-i Â'zam dualarının faydasını, hikmetleri, coğrafyalar hükümdarlar arasındaki geçişleri ve gerçek imanı anlatacak.
Hoca-i Dana diye biri var mı gerçekten mesela? Nuşirevan adaletini hocasına mı borçlu yoksa direkt kendisinin iradesi mi? İran tarihini de okutturacak galiba.
Eğer denk gelirseniz bi şekilde okuyun. Bu kitap kaçmaz..
