Bir gece Sahir yazarin evini, cocuklugu beraber geçmiş yedi kişi basar ve sıra ile döver. Ya da yedi kişi basar mi? Döver mi? Bilmem.... Öykü başına bir ton dayak. Ya da dayak mi sanılır. Bilmem... Öyküler ki gerçekten daha gerçek. Ya da öykü değil de roman mi? Bilmem...
. Ercan Yılmaz dan okuduğum ilk kitaptı. Okurken de çok zevk aldım. Öyle ki bitmesin istedim. Onla sohbetim. Öyle güzel, öyle hoşuma gitti ki. Her karakter başka bir alemdi. Özellikle Nafiye ve Emine karakterleri. Yaşlı, bunak ve deli. Kitabın başından sonuna her öyküde bir şekilde varlar. Bu kitap nezdinde yazarın diğer kitaplarını da ilk fırsatta sipariş vereceğim. On numara beş yıldız gerçekten.
