"Her şeyin fazlası zararlıdır ya,
Fazla şiirden öldü Edip Cansever”
-Cemal Süreya-
Cemal Süreya'nın da söylediği gibi şiire aşırı bağlılığı ile anılıyor Cansever. Şairler içinde lakabı "Kuyumcu şair". Nedeni de her bir kelimeyi bir kuyumcu hassasiyetiyle işlemesi, biçime verdiği önem.
Cansever, II. Yeni Hareketi'nin en önemli isimlerinden birisi. Bu noktada II. Yeni şiir akımının genel özelliklerini bilmekte fayda var (bu tarz şiirin size hitap edip etmediğini anlamanızı sağlayacak ipuçları bunlar) :
Mantıksal işleyişin olmadığı, gerçeküstücülük; anlama değil imgeye önem verme, konuşma dilinden uzak edebi ifadeler, kelimelerin yarattığı çağrışımlar, Garip akımının yoksulların yaşam koşulları ve zevk anlayışını yansıtan şiirlerinin aksine kentli, aydın, elit kesimin zevklerine hitap etme, şiirde biçimi içerikten daha önemli sayma ve siyasete asla bulaşmama.
Gelelim bu akımın E. Cansever'deki yansımalarına. Cansever'in de şiirlerinde anlaşılması güç, kapalı diye tabir edilen bir anlayış var. Şiiri için bir kişi seçiyor, onun üzerinden soyut ve somut arasında ani geçişler yapıyor. Değişik bir söyleyişi ve imge düzeni var. Taklit edilemeyecek bir özgünlüğe sahip olduğu söyleniyor. Ama bu özgünlük, imgeler, kapalılık okuru çok zorlayıcı. Bilinçli bir seçim olarak okunmadıkça okura keyif vereceğini sanmıyorum.
