Elinizdeki kitap, şair ve patron arasındaki ilişkiyi, ontik ve epistemik yönüyle ele almayı deniyor. İnalcık, klasikleşen “Has Bağçede Ayş u Tarab” ile “Şair ve Patron” eserlerinde bu ilgiyi bir tür sanat ekonomisi etrafında izah ediyor. Weberyen bir okumayla İnalcık, patrimonyal sistemlerde sanatın gelişimini hamilik sistemi etrafında, ‘işret meclisleri’ ve ‘adab’ geleneği üzerinden açık ediyor. Çalışma İnalcık’ın okumalarını olumlama ve değerlendirme eğilimindedir.
