Zira insan kendisini ne kadar sınırlarsa o kadar yakınlaşır sonsuzluğa; bilhassa da dünyaya sırt çevirmiş gibi görünen insanlar, kendilerine has maddelerle termitler misali tuhaf ve kesinlikle eşsiz bir dünya maketi inşa ederler.
Hem, zamanında bir Rembrant'ın bir Beethoven'ın, bir Dante'nin, bir Napoleon'un yaşadığından haberi bile yoksa, kişinin kendini büyük insan sayması gerçekten acayip kolay değil mi?