Savaş Bitince
Heinrich BöllSavaş Bitince Gönderileri
Savaş Bitince kitaplarını, Savaş Bitince sözleri ve alıntılarını, Savaş Bitince yazarlarını, Savaş Bitince yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.163 syf.
8/10 puan verdi
***HeinrichBöllKülliyatı***
Nobel Edebiyat Ödüllü Heinrich Böll, İkinci Dünya Savaşı'nın Alman halkı üzerindeki etkisini tasvir etmek için çarpıcı biçimde farklı anlatım teknikleri kullanarak oluşturduğu kitap olup savaşı yıllarını anlattığı eserinde, anlamsız yere ölüme giden, katılmak zorunda bırakıldıkları savaşı gönülsüz sürdüren insanların korkularını, nefretlerini ve savaşın onların yazgılarını nasıl çizdiğini anlatır.
Yolcu, Sparta'ya Varırsan Eğer kitabında yer alan hikayelerin de içinde olduğu savaşın yıkıcı, zorlayıcı ve herkesin üzerine olan etkisini ve bunun edebiyata nasıl yansıdığını anlattığı bi kitaptır, Savaş Bitince...
Yıkıntı edebiyatı üzerine güzel bı yazısı da olan yazarın Dickens için söyledikleri de ayrıca mutlu etti beni bı Charles Dickens sever olarak :)))
Kitap içinde olan hikayelerin başlıkları diğer kitap içinde de olduğundan ayrım yapmak açısından iyi olacaktır.
Universitelilerle bir konuşma....
Ben de yıkıntı edebiyatı yolundanım....
Savas patladığı zaman
Savaş bitince
Yolcu, düşerse yolun spa.........
O günlerde Odesa'da ...
Petöcki'de içis
Baleklerin terazisi
Ağaçlı yolda Buluşma
Bir ekmek torbasına olanlar...
Ar yılı değil, kar yılı
Adaletçi Daniel........
Kötü romanlardaki gibi.....
Lohengrin'in ölümü
Uzun Saçlı Arkadaş....
Elsa Baskoleit'in ölümü ...
Yazarın kendi eliyle hayat hikayesi...
Ve en son yazar der ki
"""Yazmayı oldum olası isterdim, çok erkenden denedim bunu; ama sözleri ancak sonraları buldum."""
Bitti...
...Yazmayı oldum olası isterdim, çok erkenden denedim bunu; ama sözleri ancak sonraları buldum...
Sayfa 163
...Bazı şeyler vardır ki insan inanmak istemez...
Sayfa 33
...Charles Dickens'in de çok iyi gözleri ve humuru vardı. Gözleri o kadar iyi görmüştü ki, gözlerinin görmemiş olduğu şeyleri yazmaya da gücü yetti ne pertavsızla baktı, ne de her şeyi çok keskin, ama çok uzak görmek için, dürbünün ters tarafından bakmak ustalığına gitti, gözlerinde de bağ yoktu ve arasıra çocuklariyle körebe oynıyacak kadar humuru olduğu halde asla kör gibi yaşamadı...
Sayfa 11
...bizim yazdığımız insanlar yıkıntılarda oturuyorlardı, savaştan dönmüşlerdi, erkekler de kadınlar da aynı ölçüde yaralanmışlardı, çocuklar bile. Ve bunların gözleri keskindi: görüyorlardı. Hiç dirlik düzenlik içinde yaşamıyorlardı, bulundukları çevre, kendilerinde ve etraflarında olan her şey, cennet mutluluğu içinde değildi ve yazan bizler de, kendimizi, özdeş sayacak kadar, onlara yakın buluyorduk...
Sayfa 9
