Savaş ve Barış
Lev TolstoySözler ve Alıntılar
Herkesten çok güldü, belli ki acı çekiyor.
“Herkes yalnızca kendi vicdanıyla savaşmış olsa savaş olmazdı.”
Mutlu olmak için mutluluğa inanmak gerekir.
Herkes uğradığı hayal kırıklığını biliyor, ona gülüyor, acıyormuş gibi geliyordu. Gururunun kırılmasının verdiği acı, yürek acısıyla birleşerek ıstırabını arttırıyordu.”
"Ama saf ve eksiksiz bir sevinç gibi saf ve eksiksiz bir hüzün de imkânsızdır...Hayat durmuyordu ve yaşamak gerekiyordu."
"Sana da oluyor mu?" dedi.
Artık hiçbir şey
Olmayacakmış,iyi olan her şey geçmişte kalmış gibi geliyor mu?"
Hepinizi severim... Kimseye kötülük etmedim... Siz bana bunu niye yaptınız?
Sayfa 147 - Liza