Savaş Yılları Defterleri ve Diğer Metinler
Marguerite Durasundefined Savaş Yılları Defterleri ve Diğer Metinler Sözleri ve Alıntıları
undefined Savaş Yılları Defterleri ve Diğer Metinler sözleri ve alıntılarını, undefined Savaş Yılları Defterleri ve Diğer Metinler kitap alıntılarını, etkileyici sözleri 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Midelerini tutuyorlar, çünkü bunu düşünmek karın ağrısı veriyor. Ama iki saat sonra öğrenecekler. Bayan Bordes üç haftadır bekliyor. Oğulları eğer geri dönmezse asla öğrenemeyecek. Ben asla öğrenemeyeceğim. Aylarca aç kaldığını ve yemek yemeden öldüğünü biliyorum, ölmeden önce açlığını gi derecek bir lokma ekmeği bile olmadı. Bir kez bile. Ölülerin son hoşnutluğu.
Çok kaygılı bir hali var , mesafeli ve kuşkulu. "Üzgünüm," diyor. "Kendimi sonuna dek savunacağım ," diyorum
O daima adaletsizliğin en büyüğü idi; kimse onu aşamazdı, Kaderin adaletsizliğini hatırlatıyordu ve yazgının öngörülemezliğiyle insanın başına gelebilirdi. Ne kadar geniş olsa da, herhangi bir ahlâk adına onun mahkum edilmesini, yargılanmasını, ne pahasına olursa olsun, istemem. Abim kötüydü elbette. Ama onun kötülüğüne insani bir ölçü bulamıyorum. Önemli olan da bu. Ve buradan yola çıkarak, bağışlanmasını değil, her türlü ahlakın tecilini talep ediyorum. Eğer o ve annem kınanacaksa, bu anıların benim olmalarını istediğim şey olmadıklarını kabul ederim.
Annemin konu mu itibarıyla biz memurlar merdiveninin en alt basamağındaydık. Annemin meziyetli olduğu, ama hiçbir yere kabul edilmediği söyleniyordu. Tek dostlarımız postacılar, gümrükçüler ya da annem gibi ilkokul mensuplarıydı. Annemin sömürgeden hiç ayrılmamış olması ve orada çok sayıda Annamlı dostunun olması da onun Fransızlar nezdinde saygınlığını yitirmesine neden oluyordu.
Şimdi Theodora da sahneyi benim gibi izliyor; ben onu nasıl unutmuşsam o da aynı şekilde beni unutuyor. Mürebbiyenin öfkesi belirginleşti. Elleri titriyor. Bakıyor, ama biz, bakılmaya öyle alışkınız ki , gözlerimizi kaçırmıyoruz.
Fakat onun açlığının bende yarattığı yangını hiçbir şey azaltamıyor. İnsan kanserden, araba kazasından ölebilir. Açlıktan da ölünür, açlıktan kendini öldürürsün, ve biter. Açlığın yaptığı şeyi kalbe giren bir kurşun tamamladı. Ona hayatımı verebilmek isterken, bir parça ekmek veremiyorum. Dayanamıyorum, buna düşünmek denmez. Her şey ertelenmiş.
Odamızda sessizlik. Hayatımızda sessizlik. Pencere kanatları açık. Gece oluyor. Gece. Gece.
Bana, "Seni yoksulluktan kurtardığım an beni aldatırsın," diyordu. Bu takıntı içinde yaşıyordu, ama kıskançlığa olan doğuştan eğilimi yüzünden olmalıydı bu, çünkü daha başından beri ilişkimizi çok ciddiye aldım ve onu kıskandıracak hiçbir şey yapmadım.
Ama onun kötülüğüne insani bir ölçü bulamıyorum.
Garda onu aradı, bulamadı. Ama o da kurşuna dizilmediğine emin. Beklemek gerek. Gözümün önünde yeniden canlandırıyorum hepsini ama bir boşluk var: Philippe'in silah sesi işitmediği an ile gar arasında ne oldu? Mantıklı olup anlamaya çalışmak gerekiyor. Kara delik. Çabalıyorum, hiçbir açıklama oluşmuyor.
Yorgunum. Bana iyi gelen tek şey, başımı ocağa ya da pencerenin camına dayamak. Başımı taşıyamıyorum.
Beni sevdiğini söylediğinde, güçlü bir tür lütufla dolduğumu hissederek, gözlerimi kapatmak zorunda kalmışlım. Herhangi biri de bana bunu söyleyebilir ve aynı koşullarda bende aynı etkiyi uyandırırdı.