Bir gənc bir qocaya hekayət etdi,
Arvadın cövründən şikayət etdi.
Dedi: dəyirmanın alt daşı kimi,
Yüklüyəm, incidir arvad qəlbimi.
Qoca söylədi ki, səbr et, ey cavan!
Xəcalətli olmaz səbr edən insan.
Alt daşı olsan da gündüzlər əgər,
Üst daşı olursan uzun gecələr.
Sənə xoş gəlirsə bir gül, bir çiçək,
Gülşəndə tikanın cövrünü də çək.
Sənə fayda verir ağacın barı,
Onun tikanından incimə barı.
Sayfa 113