Selefiliğe 70 Soru
İsam el-İmadSelefiliğe 70 Soru Sözleri ve Alıntıları
Selefiliğe 70 Soru sözleri ve alıntılarını, Selefiliğe 70 Soru kitap alıntılarını, Selefiliğe 70 Soru en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Halife, dünya kadınlarının efendisi ve Peygamber kızı Hz. Fatıma'dan daha mı üstün?
Mevcut gerçekler Buhari, Müslim ve Ebu Davud’da yer alan Mehdi’nin, Muhammed b. Hasan-el Askeri olduğu hakikatini ortaya koyuyor. Selefi kardeşlerime bu gerçekleri keşfedebilselerdi için İmam Sıbt Cevzî’n “Tezkitetü Havâs” kitabını okumalarını tavsiye ediyorum. Çünkü bu kitapta kurtuluş var! Vehhabîlerin bu kitabı yasaklamalarına da hayret ediyorum! Çünkü eğer onların iddia ettiği gibi Mehdi (a.s) inancının hurafe olduğu gerçek ise bu konunun açığa kavuşmasından niçin korkuyorlar?
Resulullah’ın (s.a.a) mirası meselesi
Fahreddin er-Razi diyor ki: “ Resulullah (s.a)’ın miras hükmü ile ilgili olan bu konuyu, mirasçısı olmayan birine haber vermedi makul müdür? Müslüman alimlerin icmasınca Ebu Bekir, Resululllah’ın mirasçısı değil, arkadaşıdır. Yani Resulullah kendi mirası hakkındaki hükmü arkadaşına açıklıyor öyle mi? Peki bu mantıklı mı? Resulullah doğrudan kendi varislerini ilgilendiren bu meseleyi, niçin evlatlarına değil de arkadaşına açıklasın?
Resulullah kendi kızı için “ Dünya kadınlarının efendisi.” derken, onu doğrudan ilgilendiren bir mesele hakkında niçin başkasına açıklama yapsın? Ya da “Cennet gençlerinin efendileri” olarak tanımlanan Hz. Hasan ve Hz. Hüseyin dururken niçin verasete hakkında başkasına bilgilendirme yapsın? Yahut Resulullah, “Müminden başkası seni sevmez, münafıktan başkası da sana düşmanlık yapmaz.” dediği damadı ve amcasının oğlu Hz. Ali dururken, mirası ile ilgili hükmü arkadaşına anlatmadı mümkün mü? Bu gerçekten tuhaf durumdur.
Sudanlı âlim Hasan Turabi’ye Vehhabiliğin mezarlık hükümlerini niçin kabul etmediği sorulduğunda şu cevabı vermişti: “Saraylarla mücadeleyi bize bırakmak için onları mezarlık meselesiyle uğraştıran Allah’a hamdolsun!”
Selefî kardeşlerime sormak istiyorum, binlerce tefsir aliminin hepsinin hata etme olasılığı var da Şeyh Abdülvehhab’ın neden yok?
İmam Zehebî, İbn Teymiyye için, ''O, kendisine Âl-i Muhammed'e (s.a.v) nefreti öğreten bir ailede doğdu'' sözlerini kullanıyor. Yani İbn Teymiyye, Al-i Muhammed'e (s.a.v) düşman bir atmosferde yaşıyordu. Ancak Ehl-i Beyt'e düşman olduğunu kendisi bile bilmiyordu.
Çok gariptir ki, biz Vehhabi üniversitelerinde bşka bir konuyu da tam olarak şöyle öğrenmiştik: Cabir el-Ensarî aynı dönemde Ebu Bekir'e gelip, Resulullah (s.a.a)'ın kendisine vaat ettiği bir takım şeyleri istedi. Ebu Bekir de bunu tek bir şahit bile istemeden kabul etti. Öyleyse niçin Cabir'in sözüne güveniyor da Hz. Muhammed'in (s.a.a) kızı Fatıma (s.a)'yı yalancılık ile suçluyorsun?
Hiç düşündünüz mi bunca alimin tevhid kitapları için tek bir Müslüman’ın dahi kanı akmamışken, niçin Muhammed Abdülvehhab’ın tevhid kitabı için bir milyondan fazla Müslüman öldürüldü? Size soruyorum binlerce Müslümanın öldürülmesine sebep olan bir kitap fitne kitabı değildir de nedir? Nasıl olur da bir tevhid kitabı Müslümanlar arasında fitneyi yaygınlaştırır? Niçin Abdülvehhab’ın kitabı dışında yazılan binlerce tevhid kitabı İslam dünyasına böylesine bir gürültü koparmadı?
Merhum Abbas Mahmud el-Akad diyor ki, “Adalet hiçbir meselede İmam Ali’nin hilafeti kader yerinde kullanılmamıştır. Ehlibeyt mezhebine “İslamın adaleti” adı verildi. İmam Ali (a.s) İslam’ın adaleti olarak anıldı. Tüm Müslüman imamlar İmam Cafer-i Sadık (a.s)’ın adaletini kabul etmiştir.
İbn Teymiyye, Hâşimîler ve Ehl-i Beyt’ten “cahililer” diye söz ediyor hâşâ! O zaman Resûlullah (s.a.a.) “Allah, Benî Hâşim’i seçmiştir.” dediğinde, (Allah’a sığınırım) cahiliye düşüncesi ile mi konuşuyor! Çünkü “Allah, Benî Hâşim’i seçti.” hadisi sahihtir. İşin ilginç yanı, İbn Teymiyye’nin bile bu hadisin uydurma olduğunu ispat edememesidir. “Allah, Benî Hâşim’i seçti, beni de Benî Hâşim’den seçti.”
Resûlullah (s.a.a.) ümmete her namazda “Allahümme salli alâ Muhammed ve Âl-i Muhammed ” demeyi emretti. Bu salâvatı cahillere mi yolluyoruz hâşâ? Ehl-i Beyt’i cahillerden saymak, cahillerin düşüncesi olabilir ancak! Bu iş, kasıtlı bir görmezden gelme ve sahtekârlıktır