Varlıkta ve Yoklukta Kulluk
Semerkand Dergisi, Kasım sayısında "Varlıkta ve Yoklukta Kulluk” başlıklı ayın konusuyla okuyucu ile birlikte.
Bu ayki yazı iki bölümden oluşuyor. İlk bölümde zenginlik ve fakirliğin isyan ve itaatle olan ilişkisini ele aldık. Yokluğun da varlığın da hakikate perde olabileceğini ve malın, mülkün fayda ve zararlarını anlattığımız ikinci kısmı da İmam Gazâlî rahmetullahi aleyhin İhyâu Ulûmi’d-Din adlı eserinden uyarlayarak hazırladık. Ayın konusunda dikkat çeken bazı satırlar şunlar:
"Zenginlik de fakirlik de tek başına hayır veya şer değildir. Bu iki durumu hayra veya şerre dönüştüren durumlar vardır.Kanaat, şükür, infak, cömertlik zenginliği de fakirliği de hayra tebdil eder. Hırs, doyumsuzluk, cimrilik, tamahkârlık, kibir, isyan da şerre.
(…) Tarih boyunca Müslümanlar hep fakir miydi? Bugünkü hâkim düşünce aksini söylese de elbette hayır! Her devirde fakirlerimiz olduğu kadar zenginlerimiz de vardı. Yine bugün olduğu gibi ilâhî rızaya uygun hareket edeni ve etmeyeni de vardı. Fakat şu hakikat hiçbir zaman değişmedi: Zenginlik de fakirlik de Cenâb-ı Hakk’ın belirlediği ölçülere uygun ve dengede olduğu müddetçe meşru ve makbuldür.”
Bu ay "Zulüm Karanlığı”başlıklı başyazıda zulmün insanlık tarihiyle yaşıt olduğu ama Rabbimiz’in daima mazlumun yanında olduğu anlatılıyor. Zulme uğramış peygamberlerden örnekler veren yazıda dikkat çeken bazı satırlar şöyle:
"Zulüm kalbi karartır. Kalbi kararan kişi hakkı göremez. Karanlıkta kalanın etrafına çarpıp duracağı, çıkış kapısını bulamayacağı gibi zulüm sahibi de hakkı bulamaz. Hem kendine zarar verir hem de çevresini yıkar.”
