Sevgisi sahiplenme pis bir şey, cenabet, murdar… Tabiat hanım ne çektiyse sevgisi sahiplenenlerden çekti, ne çektiyse insanoğlu sevgisizlerden çekti ve çekmektedir.
Ben size kaçın uykuyu kovaladığımı hatırlamıyorum, kaçan kaçsın ne yapalım, hatta iyi ki kaçmış. Seyrin, uykuyla bile konuşabiliyorum, “Güzel uyku, nereye istersen kaçabilirsin, gönlünle koynuma gelmezsen ben de seni Uyumam!”
Ailem de büyük küçük her şeyin yüceliğini, güzelliğinin, hatta varliginin unutulduğu bir çağda, kelimelerin tükenmezliğini hissetmeye çalışıyorum. Olan ve olağan şeyler içinde farkına varamadığımız ne mucizeler temaşa edilmeyi ve keşfedilmeyi beklemektedir.