Ateşi düşündü bir an. Demire şekil veren, kıvama getirip tav veren oydu. Suyu kaynatıp toprakta aş yapan oydu. İnsanın yarasına dağ olup şifaydı kimi zaman. Cehennemde korku olup insanı terbiye eden de oydu. Yüreğe düşüp aşk olan da oydu, dağlayıp gönlü Mecnun eden de...

Serçenin Çığlığı

Fatih Kadercan