Sevdalı Buluşma
Kemal ÖzerSevdalı Buluşma Gönderileri
Sevdalı Buluşma kitaplarını, Sevdalı Buluşma sözleri ve alıntılarını, Sevdalı Buluşma yazarlarını, Sevdalı Buluşma yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Ordaydı, incecik bir sızıyla
zaman zaman yoklayıp da anımsatmak için kendini.
İlk kez baktığımda ellerine
üzgün damarlarını görmüştüm -
bir yaranın üstüne eğilip de
sağaltmak için çırpındığını yıllardır.
Süzülüp geldiklerini görmüştüm
umutsuz bir karanlığın balçığından -
o balçığa dönmek üzereydiler yine.
Görünür olmasa da o yarayı görmüştüm -
köklerinin sarktığını yılların derinliğine.
İlk kez tuttuğumda ellerini
bir kuyunun dibine iner gibi olmuştum
birlikte ağmak için yukardaki ışığa.
Adımız artık yazılabilirdi kapısına, bizimle
anılabilirdi çünkü bu ev. Sen başka bir toprağa
ayak bastıydın, ben yeniden keşfe çıktıydım
ayak izlerimin yıllardır tanıştığı bir kenti.
Başka bir ülkeden göç ettiydi senin genzini
tutsak alan çiçek kokusu, benim bir aynanın
kıyısına iliştirdiğim resimler yeni bir duvar
edindiydi kendine. Sende başka bir yazgıdan
arta kalan boşluğu, bende sancılanan gündoğumu
dağladıydı sımsıcak bir ışıkla.
Adımızı yazabilirdik artık, bunların hepsi de
yeni bir adrese anahtardı çünkü.
Camın ardında o akşam, bir doğum öncesiydi
beklediğim. Yere değen tekerlekleri uçağın
bir nokta koymayacaktı çünkü yolculuğa.
Kapısı açıldığında, yolcular inecek değildi yalnız
merdivenden aşağı. Bir türlü yatışmak bilmeyen
bir ürperti de gelip dayanmıştı aşılacak sınıra.
Camın ardında o akşam, yalnız açılan kapıyla
inen yolcuları değil o ürpertiyi de bekledim.
İnanmakla inanmamak arasında gidip gelen kelebek
bir seni havalara sıçratan sevince kondu
bir beni yeniden kendime getiren heyecana -
beklenenle bekleyen aynı anda doğmuştu.
işlemeyi unutmuştu saatler, onun gelmesini
beklediğin evde. Gelen o değildi, toprağa elinle
diktiğin bir fidanın senden uzakta ne kadar
boy attığıydı, ne kadar duyarlı kaldığıydı
anıların gölgesinde. Bir sesti, göz göze geldiğinde
ne istediğini merak ettiren, bıraktığın yokluğa
ne bedel biçtiğini. Ancak onunla buluşunca
sorgu bitecek, saatler başlayacaktı işlemeye,
yelken açan yüreğinin seni kıyısına getirdiği gecede.
ellerinde gezdire gezdire çizgileri artık
silinmeye yüz tutmuş bir kapı anahtarı gibi,
anlatacak kimse bulamadığında karşısına oturup
dertleştiğin artık yaşamayan sevgili bir anı gibi.
Bir fotoğraf kalacaksa bizden, biri ona baktığında
bizi birbirimize aşılayan ikiz duyarlığımızı görsün
Sözün örtüsünü açıp eylemi çıkarmak için ışığa
her adımda sınavdan geçiren alınyazımızı görsün
Yıkımın çarkı kırılsın da acıdan arınsın diye dünya
onca çileye sabırla direnip kafa tutmamızı görsün
Boğulan bir çığlık mı var zindan duvarları ardında
kimse duymasa bile bizim duyacağımızı görsün
Sessizliğe bürünse ortalık, herkes susacak olsa
yine de kısılmayan bir sesle konuşan ağzımızı görsün
Biri baktığında sevgilim bizden kalacak o fotoğrafa
her sevinci bir hasatta devşirip yaşadığımızı görsün
Yaşamın ürettiği sevinç ömrümüzün hasadıyla buluşunca
birbirimizin yüzünde bir yıldıza baktığımızı görsün
Bu sevdalı buluşmadan bir görüntü yansırsa yarına
ona bakan yalnız bizi değil, bizde ışıyan o yıldızı görsün
tıpkı üstüne basıldıkça yeniden kanaması yaralı bir karanfilin
Konuşandan sökülüp alınmış sesi
yürüyene bir tek acının yolu açık
Ağıtlar soğutabiliyor ancak yüreği
gözyaşına bir tek yanıt var o da ıssızlık