Sen girdin hayatıma ben yalnız kaldım
En güzel zamanlarımı seninleyken yapayalnız geçirdim ben
En köpüklü kahvemi seninleyken sensiz içtim mesela
Yılbaşlarına yanı başımdayken sensiz girdim
Aynı masada yemek yerken yalnız doydum ben
Ve alıştım seninle de sensiz de yalnızlığa
Önceleri yalnızlığının düşüncesi bile yakar kavururken beni
Şimdi bir kıvılcım dahi kalmadı içimi ısıtmaya
Tuz gibi dağılırken buz gibi soğudum
Sevgiyle aşkın en güzel kıyaslaması.
Yalnızlığın hiç bilinmeyen yönleriyle sevgi neydi sorusunun binlerce cevabı arasında birine tutunmak istedim hayat üçgeninde savrulup giderken. Sahi sevgi neydi? Sevgi e(k)mekti
