Kitap, ben yurtta kalırken annem tarafından bizzat yazarın kendisinden alındı. Annemin anlattığına göre adam çok tatlı bir insanmış. Annem "Oğlum için alıyorum" deyince Cemil abi duygulanıp kitapları hediye etmek istemiş. Annem hediye olarak kabul etmemiş çünkü emek denilen yüce fiile saygısızlık etmek istememiş. Kısacası yazar çok mutlu bir şekilde annemle birlikte sohbet etmiş. Ama kitap, kitap cidden duyguların sel gibi akıp döndüğü bir başyapıt. Günümüzde klasik olarak nitelendirilen kitaplardan eksik kalır hiçbir yanı yok. Tabii günümüzdeki kitap kitlesinin azlığı da gözler önünde. Umarım ileride hem bu güzel yazarı hem de eserlerini daha geniş kitleler tanır. Böyle bir yüreğin kalemi her zaman hak ettiği değeri görmeli. Bana böyle bir hikayeyi tanıtıp yaşattığı için Cemil abime çok teşekkür ediyorum. Yüreğinize sağlık.
