Yeni nesil gezginlerin aksine Yavuz Çekirge, klasik anlamıyla bir seyyahtır. Eserlerinde çıkış noktası ekseriyetle başından geçenler değil coğrafya, tarih, arkeoloji ve inançlardır. Ziyaret ettiği yerlerin coğrafyasını görüp, tarihi ve inançları konusunda kapsamlı araştırmalar yapar, bunları da titizlikle eserlerine yansıtır.
Binlerce yıldır onlarca medeniyete ev sahipliği yapmış olan Anadolu ise, bu açıdan seyyahlar için hep bir ilgi odağı olagelmiştir. 16. yüzyıldan itibaren Anadolu, bu anlamda Avrupalı seyyahların akınına uğraşmıştır. Kimi askeri ve siyasi amaçlar kimi de bilimsel çalışmalar çerçevesinde Anadolu’yu ziyaret eden bu seyyahlar, kendi ülkelerine kaçırdıkları tarihi eserlerin yanı sıra ardından izler bırakıp bir anlamda coğrafyayı da tarihsel ve arkeolojik açıdan belgelemiştir.
Bugün Anadolu’da boy vermiş medeniyetleri daha ziyade Batılı seyyahların eserlerinden öğrenmekteyiz.
Yavuz Çekirge, Seyahatnâme IV’te, 1800’lü yıllardan itibaren Anadolu’yu ilgilerinin odağına koyan Frenk seyyahların izlerini takip ediyor. Gezdikleri yerleri belgeleyip kendimizi coğrafyamız ve tarihimizle yüzleştiriyor. Bu konuda bugüne kadar neden bu kadar geç kalındığını sorguluyor.
Yazar, hayal gücünü de zorlayarak “Klasik Dönem”, “Pers Dönemi”, “Hellen Dönemi” ve “Roma Dönemi” yapılarını iki bin yıllık bir zaman sürecinde canlandırıp Antik Çağ’daki yaşama odaklanıyor.
Seyahatname IV, Anadolu’nun tarihini ve coğrafyasını merak eden, bu topraklarda iz bırakmış olan seyyahların kimliğini öğrenmek isteyen ve bu doğrultuda araştırmalar yapacak herkesin ilgisini çekecektir.
