Sıcak Bedenler Isaac Marion
“Bir zombiyi bu kadar tutkuyla sevebileceğimi hiç düşünmemiştim.”
Stephenie Meyer
Ölüyüm, ama bu çok kötü değil.
Alışmayı öğrendim. Kendimi doğru düzgün tanımadığım için üzgünüm, ama artık ismim yok. Benimkinin baş harfi “R” idi, ama artık sadece bunu hatırlıyorum. Komik, çünkü sağlığımda hep başka insanların isimlerini unuturdum. Arkadaşım “M”nin dediğine göre zombi olmanın ironik tarafı şu ki, her şey komik geliyor ama dudakların çürüyüp döküldüğü için gülümseyemiyorsun…
Romeo’nun bir ölü, Juliet’in ise dünyanın sonunda hayatta kalmış bir avuç insandan biri olduğu bir aşk hikâyesi hayal edin… Ve insanlığı kurtaracak, bir zombiye yeniden hayat verecek kadar gerçek ve tutkulu bir aşkı…
''Romeo'nun bir ölü, Juliet'in ise dünyanın sonunda hayatta kalmış bir avuç insandan biri olduğu bir aşk hikâyesi hayal edin Ve insanlığı kurtaracak, bir zombiye yeniden hayat verecek kadar gerçek ve tutkulu bir aşkı...''
Zombilerden kaçanların hikayelerini okuduk. Dünyada kalmış bir avuç insanın hikayesini, zombilerden kaçması vs. Ama bunu hiç bir zombinin ağzından dinlemedik.
Anlatımı güzel ve çok ince yerlere değinilmiş. Konu itibariyle de oldukça farklı. Zombilere karşı ister istemez bir sempati duyuyorsunuz.
Sevecen vampirlerden sonra dünyadaki en sevimli zombi 'R' ile tanışmalısınız...
Dünyanın en sempatik zombisi R ile tanışın!
Öncelikle kitabın dili çok güzeldi, şimdiki zaman kullanılıyordu ve sizi ana karakterin yerinde değil de yanında hissettiriyordu. Aynı zamanda her sayfada anlamı derin cümleler vardı ki bu baş karakterimiz R ile de ilgiliydi elbette. Şarkı sözleri geçiyordu ara ara hoştu çok. Her bölüm başında anatomik çizimler vardı; kitabın konusu zombiler olduğu için gayet manidardı. Konu "hadi gidip beyinlerini yiyelim"den çok daha orijinaldi ben hem anlatıma hem konuya hayran olarak ve merak ederek okudum. Son kısımda birkaç soru işareti kaldı fakat çok derin sorunlar değildi. Diğer karakterler de sahsına münhasırlardı konu içindeki yerleri çok ölçülüydü. Kısacası öneririm!
Filmi de varmış, ilgililere...
Kitaptan 2 Alıntı
''Dünyanın sonuna varınca hangi yoldan geldiğiniz çok önemli değil sanırım..''
Sıcak Bedenler, Isaac Marion
Neden konuşmuyoruz bilmiyorum. Dünyamıza egemen olan, bizleri birbirimizden hapishanelerin ziyaretçi odalarındaki camlar gibi ayıran sessizliği anlayamıyorum.
Edatlar ıstırap verici, artikeller zahmetli, sıfatlar neredeyse imkansız...
Bu dilsizliğin sebebi fiziksel mi?
Yoksa mesele sadece söyleyecek sözümüzün kalmamış olması mı?
