Şiddet ve Çocuklarımız
Elif ArslanEn Eski Şiddet ve Çocuklarımız Gönderileri
En Eski Şiddet ve Çocuklarımız kitaplarını, en eski Şiddet ve Çocuklarımız sözleri ve alıntılarını, en eski Şiddet ve Çocuklarımız yazarlarını, en eski Şiddet ve Çocuklarımız yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Çocuğu dövmek, ona doğruları öğretmez.
...
Bu dayağın belki de en etkili sonucu, çocuğun öz saygısını, öz güvenini kaybetmesi olur.
Sayfa 19Kitabı okudu
Şiddet uygulayan çocukları çoğunun, aile ortamında şiddete maruz kaldığı görülür
Sayfa 22Kitabı okudu
İnsanlar çoğunlukla kabul etmezler şiddet uyguladıklarını.....
Çünkü meşru bir nedenleri vardır: çocukları terbiye ediyorlardır!
Çocuğun ruhunda derin izler bırakan, onun gelişimini olumsuz etkileyen pek çok şiddet türü vardır. Dolayısıyla dayak yemeyen bir çocuk şiddete maruz kalmamıştır diyemeyiz.
"İnsan ihtiyarlasa bile, onun iki duygusu hep genç kalır: Dünya sevgisi ile çok yaşama arzusu."
Şiddet aslında öfkemizin, hırsımızın, aceleciliğimizin, çocuğun ruh dünyasını tanımayışımızın ve sonuç olarak onunla doğru bir iletişim kurmadaki beceriksizliğimizin, başarısızlığımızın sonucudur.
Sayfa 14Kitabı okudu
Çocuk çocuktur, elbette hatalar yaparak, deneyerek, yanılarak doğruları öğrenecektir. Hayatı yeni yeni öğrenmeye ve tanımaya başladığı bu çağlarda ona karşı sert ve haşin olmak, onu kırıp incitmekten başka bir işe yaramaz. Hatta çok sert cezaların bile bir süre sonra "alışkanlık yaptığı", bir etkisinin olmadığı gözlemlenmiştir.
Sayfa 18Kitabı okudu
"Terbiye etme" adına hem kendi çocuklarını, hem de kendisine emanet edilen, eğitmesi istenen çocukları dövme hakkını kendinde görenlere ne demeli? Çünkü onlara peygamberden de destek yok.
Sayfa 19Kitabı okudu
Dayağın hiçbir mazeretinin olmayacağını da bilelim. Bazen anne-babalar, "O kadar sinirleniyorum ki, kendime hakim olamıyorum, vuruyorum!" gibi bahanelerin arkasına sığınırlar. Onlara sormak istiyorum: Sizi sinirlendiren ve çileden çıkaran boyu bacaklarınıza bile gelmeyen çocuğunuz değil de, cüssesi sizden hayli büyük bir yetişkin olsaydı, yine de kendinize hakim olamayacak mıydınız? Bilelim ki, dayak, çocuğun hatasının değil, bizim zayıflığımızın, yetersizliğimizin, sabırsızlığımızın sonucudur. Sorunu çözmeye gücümüz yetmediğinde, gücümüzün yettiği bir şeyi yapıyoruz: Şiddete başvuruyoruz. Ama karşımızdakinin bize Allah'ın bir emaneti olduğunu unutarak ve şiddetin, attığımız bir fiskenin onun üzerinde meydana getireceği etkiyi düşünmeden...
Sayfa 24Kitabı okudu
Çocukların çocuk olduklarını, deneyerek-yanılarak öğreneceklerini, yaramazlık yapmalarının çok normal olduğunu unutmamalı, davranışını hoş görmesek de çocuğu hoş görmeliyiz.
Sayfa 27Kitabı okudu