Şifa-i Şerif 1. Cilt
Kadı İyazŞifa-i Şerif 1. Cilt Gönderileri
Şifa-i Şerif 1. Cilt kitaplarını, Şifa-i Şerif 1. Cilt sözleri ve alıntılarını, Şifa-i Şerif 1. Cilt yazarlarını, Şifa-i Şerif 1. Cilt yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Ca'fer bin Muhammed Cafer-i Sadık (Radıyallahu Anh), babasından (Muhammed Bakır (Radıyallahu Anh) rivayet etti: Kıyamet günü olunca, bir nidacı nida eder:
Dikkat edin! İsmi, Muhammed olanlar ayağa kalksın, O'nun ismine hürmeten cennete girsin.
İbni kasım dinlediğinde, ibni Vehb Camiinde, Malik'ten şöyle dediğini rivayet ederler: Mekke ehlini işittim ki şöyle diyorlar: İçinde, Muhammed isimli biri olan her bir ev korunur.
Hayret, o kişiye ki! Kadere yakinen inanır da, neden yorulur!
Hayret, o kişiye ki! Cehennemin varlığına yakinen inanır da nasıl güler!
Hayret, o kişiye ki! Dünyaya bakar da ehlini altüst ettiğini görürde nasıl onunla mutmeinne olur, aldanır!
Nebi (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) devamlı olarak güler yüzlüydü, ahlakı yumuşak, son derece uyumluydu, kötü ahlaklı ve sert değildi, yüksek sesle konuşmaz, kötü söylemez, kişileri ayıplamaz, aşırı medh (dalkavukluk) yapmazdı. Hoşlanmadığı ve ümit etmediği şeylerden alakayı keserdi.
Nefisini üç şeyden uzak tutmuştu: Riya, çok konuşmak ve faidesiz şeyler. İnsanları üç şeyden terk etmişti: Hiç kimseyi kınamaz, kimseyi ayıplamaz ve mahrem şeyleri araştırmazdı.
Ancak sevabını umduğu şeyleri konuşurdu. Konuştuğu zaman, meclisindekiler sanki başlarında kuş varmışcasına kımıldamazlardı.
Yusuf (Aleyhisselam) için şöyle denilmiştir: Sana ne oluyor da aç kalıyorsun, halbuki yerin hazineleri senin emrinde?
Şöyle dedi: Kendim doyup, açları unutmaktan korkarım.
Nebi (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) buyurdu:
Şayet benim bildiğimi bilseydiniz, elbette azıcık güler, çok ağlardınız.
Hazreti Âişe'den (Radıyallahu Anha):
Nebi (Sallallahu Aleyhi ve sellem) birinden hoşlanmadığı bir şey görünce, "Filancının hali ne? Şöyle şöyle diyor!" demezdi. Fakat şöyle derdi: “Şu milletin hali nedir! Şöyle şöyle yaparlar!” veya “Böyle diyorlar” diyerek o işten men eder, yapanın ismini zikretmezdi.
Bir şavaştan dönüşte insanlar kaylule uykusunda istirahat ederken, tek başına bir ağacın altında kaylule yaparak uyumakta olan Nebi (Sallallahu Aleyhi ve Sellem)'i öldürmek isteyen Gavs bin Haris isimli müşrik, elinde sıyırdığı kılıçla ansızın saldırıp Nebi (Sallallahu Aleyhi ve Sellem)'in başucunda dikilince, Nebi (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) uyandı;
Adam: Seni benden kim kurtaracak? dedi. Nebi (Sallallahu Aleyhi ve Sellem): 'Allah' dedi. O anda kılıç adamın elinden düştü, Nebi (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) kılıcı aldı, ve dedi ki:
"Seni benden kim men edecek?"
Adam: Kılıcı hayırla tutan ol! (Beni öldürme, dedi.)
Efendimiz (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) onu bıraktı ve affetti. Adam kavmine gidip şöyle dedi: İnsanların en hayırlısının yanından size geldim. (Bu kişi sonra müslüman oldu.)
Enes (Radıyallâhu Anh) der ki:
Resulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) ahlak bakımından insanların en güzeliydi.
Efendimizin ﷺ
Uykusu sağ tarafı üzerine olurdu; bununla uykunun az olduğunu ifade ederdi.
Zira sol tarafı üzerine uyumak daha lezzetli ve kolaydır, zira kalp ve içte bulunan diğer azalar bu durumda sol tarafa meylettiği için rahatlarlar, böylece uykunun ağır ve uzun olmasına sebep verirler.
Uyuyan sağ tarafına yatarak uyursa, kalp salınır ve sarsılır, uyanmak seri olur, uyku onu kaplamaz.
Efendimiz ﷺ şöyle buyurmuştur:
Sevdiğini haddi aşmadan sev, umulur ki bir gün buğuz ettiğin biri olur.
Ebu Hureyre (Radıyallahu Anh) der ki: Resulullah (Sallallahu Aleyhi ve sellem)'den daha güzel bir şey görmedim. Sanki güneş yüzünde seyrederdi. Güldüğü vakitte nuru duvarları aydınlatırdı.
Ebi Bürde bin Ebi Musa, babasından (Eş'ari (Radıyallahu Anh) şöyle dediğini bize rivayet etti: Nebi (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) buyurdu:
'Allahu Teâlâ, ümmetim için üzerime iki eman indirdi.
"Halbuki sen onların içinde iken Allah, onlara azap edecek değildir. Ve onlar mağfiret dilerlerken de Allah onlara azap edici değildir." (Enfal Sûresi: 33)
Ben ahirete göç edince, onlarda ikinci eman olarak istiğfar kaldı.
(Yani:Ayette iki eman-azabtan emin olmak bildirildi. Biri kendi muhterem zatıdır. Diğeri istiğfardır. Zat'ı şahaneleri ahirete göç edince istiğfar kaldı. Ancak sünnetlerini ihya ve icra etmekle birinci eman yine mevcuttur. Kendi Zatı mübarekleri olduğu yere azab gelmediği gibi, sünnetlerinin yaşandığı yere de azab gelmez.)
İbni Abbas (Radıyallahu Anhuma) derki:
"Allahu Teâlâ,Muhammed'den (Sallallahu Aleyhi ve sellem) daha değerli kıymetli hiçbir kimseyi yaratmamıştır. Allahu Teâlâ'nın, O'ndan başkasının hayatına yemin ettiğini işitmedim."
"Kim bir ilimden sorulur da, onu gizlerse, kıyamet gününde Allah, ona ateşten bir gem vurur." hadisi şerifini naklettiği için, garaz ve gayeme ışık tutan nüktelere koştum, farz olan bu hakkı eda etmek için, aceleyle onları elde ettim.
Sayfa 14Kitabı okuyor
Kim bu dünyada kör ise, o kişi ahirette de kördür.
İsra suresi
Sayfa 12Kitabı okuyor