BİTMEYEN SEN
Kaç şiir edersin,
kaç şarkıda dillenir,
kaç gözyaşında akarsın ,
kaç renge boyanır da
bitersin sen?
Kaç soru olursun?
Cevapları sendedir ama
kaç kere vermezsin?
Kaç kere bırakılırsın da
Hiç gitmezsin sen?
Kaçmak isterdim.
Sadece bedenimi taşıyıp,
mümkünse onu da değil,
bırakıp benliğimi,
bilmeden neydim,ne isterdim.
Kendimden kurtulduğum
tek bir saat isterdim,
öylesine bakabilmek çevreme
hiçbir şey bilmeden.
GİTTİĞİMİ GÖRMÜYORDUN
Ya bir umarsızlık sarmalındaydın
ya da sadece kendine bakabilmek
sarmalamıştı seni..
Başka her şeye kör sağır gibiydin.
Renklerim uçuyordu, göremedin.
Sesim cılızlaşmıştı,hatta bazen
hiç çıkmıyordu,duyamadın.
Farketmezdin çığlıklarımı...
Ellerim sıcak değildi eskisi gibi,
yüreğimin çarpmadığını
bir ben biliyordum.
Sessiz adımlarım taşıyordu
beni senden uzaklara fakat
anlamıyor, kendine bakıyordun.
Olmayan kokumun eksikliği bile
seni uyandıramamıştı gitmelerime.
Ben senden gidiyordum,
sen görmüyor, duymuyor,bilmiyordun.
UMITSUZLUK VURDUĞUNDA
Her şeye elveda!
Güzel olana,
Güzel olma eğiliminde olana
Hatta güzel olmayana!
Değişmeye çabalamak istersin,yol alırsın
sonra durursun,yanılıyorsun,
insanlar durdurur seni.
Lanet et şimdi sevmeye,
sevilmeye edemezsin
zaten sevilmedin.
Bütün uğraşın
ufacık bir ışık içindi
karanlıklardan kurtaracak seni...
Birisi üfleyiverdi,söndürdü vicdansızca,
Şimdi merhaba yeni karanlıklara!
FİLİZ GÜRTUNA