Trabzon'un Beşikdüzü ilçesinde doğdu. İlk ve ortaokulu burada okudu. 1961 yılında Erzincan Askerî Lisesi'ni bitirerek aynı yıl Kara Harp Okulu'na girdi. 21 Mayıs 1963 hâdiseleri sebebiyle oradan ayrıldı. Sonra, Atatürk Üniversitesi Fen-Edebiyat Fakültesi Fransız Dili ve Edebiyâtı Bölümü'ne girdi ve fakülteden 1967'de mezun oldu. Kısa bir süre liselerde öğretmenlik yaptıktan sonra, Ocak 1972'den îtibâren Diyarbakır ve Samsun Eğitim Enstitüleri'nde, daha sonra da Ondokuz Mayıs Üniversitesi Eğitim Fakültesi'nde Fransızca Öğretmenliği Bölümünde Öğretim Görevlisi olarak çalıştı. Kukul'un iki çocuğu ve üç torunu vardır. 1997 yılında, Ondokuz Mayıs Üniversitesi Eğitim Fakültesi Öğretim Görevlisi olarak emekli olmuştur. İlk şiirini, 1961 yılında Harbiye'nin Sesi dergisinde yayınladıktan sonra, Türk Edebiyatı, Defne, Çağrı, Hisar, Millî Kültür, Erciyes, Töre, Sur, Ülkemiz, Zafer, Kültür ve Sanat, Güneysu, Çaba, Türk Yurdu, Seviye, Karınca, Bizim Ece, Bizim Külliye, Boğaziçi, Toker, Yeniden Diriliş, Öncüler, Uzun Sokak, Çınar Gençlik, Türkiye Çocuk, Sarmaşık Kültür, Somuncu Baba, Toşayad Kümbet, Türkmence, Aydın Efesi vb. dergilerde ve Bab-ı Âli'de Sabah, Tercüman, Ortadoğu, Türkiye, Hergün, Millet, Zaman, Yeni Düşünce, Büyük Kurultay, Millet, Türkeli, Gündüz vb. gazetelerde şiir, hikâye ve makaleleri yayınlandı. Binin üzerinde makale ve denemesi bulunan M. Hâlistin Kukul hakkında hazırlanmış dört lisans tezi de mevcuttur. Hâlen, yurdumuzun tanınmış edebiyât ve fikir dergilerinde şiir ve makaleleri yayınlanmaktadır. Ahmet Kabaklı 1974 tarihli Türk Edebiyatı Ansiklopedisi'nde Halistin Kukul'u "Yeni Milliyetçi Şiir" eğilimi altında değerlendirir. Halistin Kukul'un eserlerine bir bütün olarak bakıldığında milliyetçi eğilim ya da bakış açısı kendisini belirgin biçimde hissettirir; onun şiirlerinde biçimsel olarak gelenekselcilik göze çarpar. Onun manzum destan formuyla şiirler yazması gelenekle bağını gösterir. Bu metinler eğitici amaçlı yazılmıştır. Kukul'un hikâyeleri de klasik hikâye anlayışına uygun olup kişilik tahlili ve girift anlatımdan çok yalın bir anlatımla yazılan olayı önceleyen metinlerdir. Tiyatro türünde yazdığı metinlerde de eğitici kaygı öne çıkar. Nasretttin Hoca fıkralarını da eğitici amaçla modern formla yazan Kukul'un bir çok şiirinde folklor kendisini belirgin biçimde hissettirir.