"Sıradanlık herkesçe değersiz görülen, banal olan değildir. Banal yavandır, pürüzsüzdür ve saydamdır. Üzerimden kayar gider ve dikkatimi çekmez. Beni rahat bırakır. Sıradanlık ise tam tersine bedenimin içinde bir ağırlık gibiydi. Aynı maddedenmişiz gibi ona bağlı hissediyordum. Sanki bağırsaklarıma kenetlenmişti ve bildik bir ağırlıkla dengemi sağlamaktaydı. Onu görmüyordum ama orada olduğunu biliyordum."