Bir akpapatyaya inanır gibi inanırım dünyaya,
Çünkü onu görürüm. Ama onu düşünmem
Çünkü düşünmek anlamamaktır...
Dünya, biz onu düşünelim diye değil (Düşünmek, gözleri bozuk olmaktır)
Ona bakalım ve anlaşalım diye yaratıldı...
Felsefem yoktur benim: Duyularım var...
Doğadan söz ediyorsam ne olduğunu bildiğimden değil,
Onu sevdiğimdendir, ve onu şunun için seviyorum ki,
Seven biri asla ne sevdiğini bilmez
Ne niçin sevdiğini bilir, ne sevmenin ne olduğunu...
Sevmek bu ezeli masumiyettir,
Ve tek masumiyet düşünmemek...