Sistemin Seslenişi 1
Ahmed HulûsiSistemin Seslenişi 1 Sözleri ve Alıntıları
Sistemin Seslenişi 1 sözleri ve alıntılarını, Sistemin Seslenişi 1 kitap alıntılarını, Sistemin Seslenişi 1 en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Sağlıklı olman için, nasıl gıdana dikkat etmen zorunlu ise; bir yarış kazanman için nasıl onun antrenmanını yapmak zorunda isen; bir koltuk kapman için nasıl onun pahasını ödeyebilecek şekilde çalışmak mecburiyetinde isen; ölümötesinde elde edebileceklerin de ancak bu dünyada, bu beyine sahip iken yapabileceğin çalışmalara bağlıdır!.
Beğenen sahip olmak ister…
Seven ise sevdiğinde yok olur; fedâ eder her şeyi sevdiği uğruna!.
Bazılarının da sevgi kokusu sürülür üstüne; “aşığım” sanır!. Ama sevdiği uğruna, fedâkârlık etmeye gelince sıra, o koku siliniverir üzerinden “kopamama” sabunuyla!.
Parasından kopamaz… Mevkiinden kopamaz… Yakınlarından kopamaz… İçinde yaşadığı ortamın güzelliklerinden kopamaz… “Etraf”tan kopamaz!.
Derken kusurlar belirmeye başlar sevdiğini sandığının üzerinde… Eksiklikler görmeye başlar başlar, yetersizlikler görmeye başlar… Bunlar önce acıma duygusuna dönüştürür sevgisini; uzaktan acıyarak seyretmeye başlar… Sonra tatlı bir anıya dönüşür, sevgi sandığı duyguları!. Bu tecrübe gösterir ki, onun fıtratında sevgi programı yoktur!.. Beğeniyi, sevgi sanmıştır!..
Sen, sendekini açığa çıkar da, aş ateşi; diyorlar… Geçir beni ateşten, diyorsun!… Ateş senin kafanın içindeyken; seni nasıl dışardaki, olmayan ateşten geçirebilirler?
Bilgi yüklü bilgisayarlar cennete gitmeyecek!… İlim yüklü âlimlerin, ilimlerinin gerektirdiği şekilde yaşamamaları hâlinde; ilim kitapları yüklü eşeklere benzediğini anlatan âyeti hatırlıyalım..
Bilgimiz bize gereken yaşamı getirmiyorsa; onu sırtımızda taşımaktan başka bir şey yapmıyoruz!.
Çevrendekileri aldatman sana yarın hiç bir yarar sağlamıyacaktır!.
Nankörlük, değerini bilmemek veya değerlendirmemektir!.
Dünyada bırakıp gideceği para ve malı elde etmek için, tüm gününü meşru ya da gayrımeşru işler peşinde koşturarak tüketmesini bilecek kadar akıllı olduğunu iddia eden insan, kendi derûnundaki pahasız hazineyi ele geçirmek için hâlâ gayrete gelmiyorsa, koyverin gitsin!… Bu dünyada nice kurbanlar kesiliyor da kimsenin gıkı çıkmıyor!… Biri daha gitti, derler ne olacak!.
Dinde, dinadamı ve sınıfı yoktur!. Yalnızca Din konusundaki bilgisini “fiysebillah” (hiç bir maddi veya mânevi çıkar beklemeden) insanlarla paylaşan kişiler olabilir…
Nasibi olan, taklidi bırakıp, tahkike yönelir!.
Nasibi olmayan da, bu işin dedikodusuyla ömür tüketir!.
İnsan, kendini geliştirmeye uğraşır… Etrafla uğraşarak vaktini boşa harcamaz!… Bildiğini paylaşmak ise farzdır!… Tebliğ farzdır… İnsanlara bilgiyi verdikten sonra, onları herhangi bir şeye zorlamamak da öyle!…