Siyaset

Demokrasi’ teriminin kökenleri Antik Yunan’a kadar geriye götürülebilir. ‘Krasi’ ile biten diğer sözcüklerde olduğu gibi (örneğin otokrasi, aristokrasi ve bürokrasi), demokrasi de Yunanca iktidar ya da yönetim anlamına gelen kratos sözcüğünden türemektedir. Demokrasi bu nedenle ‘demos tarafından yönetim’ anlamına gelmektedir (Yunanlar demos’u başlangıçta ‘yoksulları’ ya da ‘çok sayıda kişiyi’ ifade etmek için kullanmış olsalar da, buradaki demos, ‘halk’a atıfta bulunmaktadır.) Bununla birlikte, basitçe ‘halk tarafından yönetim’ nosyonu bizi çok uzağa götürmez. Demokrasinin sorunu, onun popülerliği olmuştur; bu öylesine bir popülerliktir ki ciddî bir siyasî kavram olan demokrasiyi yıkımla tehdit etmiştir.

Sayfa 146 - Pdf - 4. Bölüm: Demokrasi ve Meşruiyet (Demokrasiyi Anlamak)Kitabı okudu

Reklam

leydi spinoza

‘Demokrasi’ terimi 19. Yüzyıl’a kadar, bir tür ‘ayaktakımı yönetimi’ hissini verem kötüleyici imâlara sâhip olmayı sürdürdü ve gelişmekte olan dünyânın bâzı bölümlerinde demokrasi kurumu ‘Batılılaşma’ ile ilişkilendirilmeye devam etmektedir. Buna rağmen, şimdi hepimizin demokrat olduğuna ilişkin bir algı bulunmaktadır. Liberaller, muhafazakârlar, sosyalistler, komünistler, anarşistler ve hattâ faşistler, demokrasinin erdemlerini yere göğe sığdıramama ve kendi demokratik sicillerini ispatlama eğilimindedir.

Sayfa 134 - Pdf - 4. Bölüm: Demokrasi ve MeşruiyetKitabı okudu

leydi spinoza

Acımasız bir şekilde söylenecek olursa, politikacılar genellikle kişisel hırslarını, kamu hizmeti ve ideolojik inanç söyleminin ardında gizleyen, iktidar peşindeki ikiyüzlüler olarak görülmektedir.

Sayfa 28 - Pdf - 1. Bölüm: Siyâset Nedir?Kitabı okudu

leydi spinoza

Marksistler, kendi açılarından, ‘siyaset’ terimini iki anlamda kullandılar. Bir düzeyde Marx (bkz. s. 78) ‘siyaset’i, geleneksel bir anlamda, devlet aygıtına atıfta bulunmak amacıyla kullandı. Komünist Manifesto’da (Manifest der Kommunistischen Partei, [1848] 1967), Marx (ve Engels) bu yüzden siyasal iktidara, “sadece bir sınıfın diğerine baskı yapmak için örgütlenmiş iktidarı” olarak atıfta bulundu. Marx’a göre, siyaset, hukuk ve kültürle birlikte, toplumsal yaşamın gerçek temeli olan ekonomik ‘temel’den ayrık olan bir ‘üstyapı’nın parçasıdır. Bununla birlikte, Marx ekonomik ‘temel’ ile yasal ve siyasal ‘üstyapı’yı birbirinden tümüyle ayrı görmedi. ‘Üstyapı’nın ekonomik ‘temel’den çıktığına ve bunu yansıttığına inanıyordu. Bu yüzden, bu görüşte, daha derin bir düzeyde, siyasal iktidarın kökü sınıf sisteminin içindeydi; Lenin’in (bkz. s. 160) ortaya koyduğu gibi ‘siyaset ekonominin en yoğunlaşmış biçimidir.’ Siyasetin, devletle sınırlanabileceğine ve dar bir kamusal alana hapsedilebileceğine inanmanın tam tersine, Marksistlerin ‘ekonomik olanın siyasal olduğuna’ inandıkları söylenebilir. Bu bakış açısından, Marksistlerin sınıf mücadelesiyle nitelendiğine inandıkları sivil toplum, siyâsetin tam da merkezindedir.

Sayfa 37 - 38 - Pdf - 1. Bölüm: Siyâset Nedir? (İktidar Olarak Siyâset)Kitabı okudu

leydi spinoza

Klasik liberalizmin ana teması aşırı bir bireycilik biçimine duyulan bağlılıktır.

Sayfa 66 - Pdf - 2. Bölüm: Siyâsal Fikirler ve İdeolojiler (Siyâsî İdeoloji Nedir?)Kitabı okudu