"Ne kadar da güzel arkadaşlık bağlarımız var."
Duygu güldü. Gülerken gözleri doldu bu sefer. "Şanssız olduğumu düşündüğüm an çıktılar karşıma. Sonradan ailem gibi oldular, yanlızlığımı alıp götürdüler."
"neden umutsuz görünüyorsun tarla faresi?"
"Yağmurdan sonraki toprak kokusu bana huzur yerine hüzün veriyor. o kokuyu her içime çekişim de ölü bedenlerin küf kokusunu hissettiğimi anımsıyorum.Benim gibi biri için umut yok."