Skelliq oxuduğum ilk və tək, David Almond tərəfindən yazılmış əsərdir. Əslində əsər barədə o qədər də müsbət fikirlərim yoxdu. Əlbəttə bu pis olduğu mənasına gəlmir. Bu mövzuda yanlış anlaşılmaq istəmərəm. Heç bir kitab pis ola bilməz və bu fikrə qətiyyən qarşıyam. Sevməyə bilərik, əsərin ideyasını, mövzusunu, obrazlarını özümüzə çox yaxın hiss etməyə bilərik ama mütləq hər kitabın bizə qatdığı birşeylər olur. Bu əsəri də özümə bir o qədər yaxın hiss edə bilmədim. Sevdiyim tək hissəsi son səhnə oldu. Bu səhnə məni həm heyrətləndirdi həmdə bir qədər duyğulandırdı. Ama təəssüf ki kitabın ideyasi ilə bağlı o qədər də çox fikir bildirə bilmirəm. Fürsət tapan kimi əsəri bir daha oxumaq fikrim var əslində bəlkə bu sayədə gözdən qaçırdığım, anlaya bilmədiyim hansısa bir məqamın fərqinə vararam və bu çox yaxşı olar.Səhv etmirəmsə kitabın filmi də var. Istəyənlər araşdırıb həm oxuya, həm də filmini izləyə bilər. Təşəkkürlər.
