Sivas’lı yazar İbrahim Şahin’in Çayyurt mahallesinden başlayıp; İstanbul, Adana,Burdur ve en son da Ankara’da yaşadığı bazen sizi ağlatacak bazen de kahkahalarla güldürecek anılarını sizler için derledik.
“Bazen de evimizin karşısındaki söğüt ağaçlarının arkasına saklanırdım. Söğüt ağaçlarının beni tüm kötülüklerden koruyacağını düşünürdüm. Saklandığım zamanlarda, ağabeyim bana “hadi gel” derdi, ben kafamı uzatır “gelmem” derdim.
Yine böyle söğütlerin arkasına saklandığım bir gün, ağabeyim eline bir taş alarak bana seslendi: “Gel diyorum sana!” ben “gelmem” diyeceğim bir anda kafamı uzatmıştım, taşı nasıl attıysa kafama isabet etmişti. Başımdan kanlar akarak anneme koşmuştum. “Anne abim taşla kafamı yardı” dediğimi anımsıyorum. Onun da güzelce abimi sopayla dövdüğünü…”
Anneme Peri derlerdi.
Gözleri hafif kısıktı ama çalışkan bir kadındı, güçlü kuvvetliydi. Öyle güçlü bir bedeni oluşu herkesi hayrete düşürürdü…
