Herkese merhaba,
Kemalettin Tuğcu'nun eserlerini okumaya çocuk edebiyatındaki hayli büyük eksiğimi biraz olsun kapatmak için başlamıştım, fakat kitapların beklediğimden çok farklı olduğunu fark ettim.
Gerek satış yapılan sitelerde gerekse basımının yapıldığı yayınevlerinde "çocuk kitabı" olarak geçmesine rağmen, içerikleri bana bugünkü "çocuklar" için pek uygun gelmedi.
Verdiği dersler oldukça güzel fakat kitaplarda sürekli bir "acı" var. Büyün olaylar acı üzerine kurulu, evet, tatlıya bağlanan bir sürü olay var fakat bir çocuğun sokağa atılması, içki içerek kendini kaybeden babayı, gelinine kumpas kuran kaynanayı, eşini sokağa atan erkekleri -sonu tatlıya bağlansa bile- çocuk kitaplarına sokmaya bu kadar gerek olmadığını düşünüyorum.
Bu kitapta da erken yıllarda eşini kaybetmiş bir adamın ikinci evliliğindeki saadetini okuyoruz. Başlarda mutlu olan aile babanın hastalanması ve vefatıyla hüzünlemeye başlıyor, derken adamın ikinci evliliğini yaptığı eşi gönlünü bir dolandırıcıya kaptırıyor. Bu dolandırıcı trajik bir biçimde çocukları sokağa atıyor.
Kitap böyle bitmiyor elbette ama oldukça dram yüklü ve bu sadece kısa bir özet. Daha fazlası da var.
Çocuk kitapları niyetiyle okuyordum fakat, yazım dili dışında pek de çocuğa hitap eder tarafları yok açıkçası. Büyük ihtimalle yazıldığı dönemden kaynaklanan bir sorun.
Okuması güzel, fakat çocuk kitabı olmaya pek de uygun kitaplar değil. En azından günümüz için bunu söyleyebilirim.
Okuyacak olanlara keyifli okumalar diliyorum.
