Şölen
Platon (Eflatun)Şölen Sözleri ve Alıntıları
Şölen sözleri ve alıntılarını, Şölen kitap alıntılarını, Şölen en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Bilgisizlik neden kötüdür? Cahil kişi güzellikten, iyilikten, akıldan yoksunken, hepsini kendisinde toplamış sanır da ondan. Yoksun olduğunu bilmeyen kimse ne diye kendinde olmayanın peşine düşsün?
Başkası için ölmek, bunu yalnız sevenler yapabilir..
Şunu söyleyeyim ki, ne yaparsak yapalım yaptığımız iş kendiliğinden ne güzeldir ne de çirkin. Mesela şuanda yaptığımız şey: içmek, şarkı söylemek, konuşmak, bunların hiçbiri kendiliğinden güzel değildir. Güzellik bunların yapılış yolundan doğar. Bunları güzel, doğru dürüst yaparsak, güzel olur, yapmazsak, çirkin olur. Sevmekte öyle: Güzel olan, övülmeye değen her sevgi değil, bizi sevginin güzelliğine yönelten sevgidir..
Sevginin başına ne gelse, zorla gelmez, sevgi ne yaparsa yapsın, zorla yapmaz, çünkü her insan gönül isteği ile onun emrine girer.
Bana kalırsa mesele şu: başta da söylediğim gibi, bu iş tek taraflı değil, sevgi tek başıma ve kendiliğinden ne güzeldir, ne çirkin. Güzeldir güzel yapılırsa, çirkindir çirkin yapılırsa. Düşkün bir insanın arzularına, çirkince kapılmak nekadar kötüyse, değerli bir insana kendini güzel bir şekilde vermek okadar iyidir. Düşkün dediğimiz, orta malı sevgiye düşen, candan çok bedeni seven adamdır. Bu sevgi uzun sürmez,çünkü sevilen şey sürekli değildir. Asıl sevdiği şey, sevgilinin bedeni bir çiçek gibi solar solmaz, sözler, antlarla birlikte sevgi de uçar gider. Bir insanı, içi güzel diye, sevense ömür boyu sever. Çünkü sürekli bir şeye bağlanmıştır. İşte bizim geleneneğimizde istediği bu sevgililerin birbirini en iyi, en güzel şekilde denemesi, kötü arzulardan kaçıp, iyi arzular uymalarıdır. Onun için kimine koş, kimine kaç der, bu yarışmada sevenin de, sevilenin de iyi cinsten mi, kötü cinsten mi olduklarına bakarız.
"İyilerin sofrasına iyiler kendiliğinden gider."
Sevgi dediğimiz şey yaradılışımızdaki bütünlüğü arzulamak, aramaktır.
İnsan sevilmeden sevemez mi ?
- Sevebilir.
Biz şöyle bir kanun koymuşuz ortaya: İnsan kendini birine kul köle ederken, onunla daha üstün bir bilgiye, daha üstün bir erdeme ulaşacağına inanıyorsa hiçbir küçülme yoktur. Demek iki ilke birleşiyor: İnsanın birini sevmesiyle bilgiye veya herhangi bir erdeme gönül vermesi bir tek şey oluyor.
Birbirini en çok sevenler birbirine en az benzeyenlerdir; herkes kendine benzeyeni değil, tam karşıtını arar; nasıl ki kuru ıslağı, soğuk sıcağı, acı tatlıyı, keskin körü, boş doluyu, dolu boşu ister; çünkü her şey kendi karşıtı ile beslenir; benzerin benzere hiç faydası yoktur.
Erdem uğruna sevmekle sevilmek ne türlü olursa olsun, güzel oluyor.
Bana sorarsınız, insanın daha gençken en büyük nimet saygıdığı şudur: Sevenin iyi bir sevgilisi, sevgilinin de iyi bir seveni olması. Güzel yaşamak isteyenleri ömürleri boyunca nedir güzel yaşatan? Akrabaları mı? Hayır. Şanlat şerefle mi? Hayır. Zenginlik mi? Hayır. Ne şu ne bu, hiçbirşey insanı sevgi kadar güzel yaşatmaz. Şimdi sorarım size, bu neden böyledir? İnsan neden çirkin birşey yapmaktan utanır da, güzel şeyleri yapmaya özenir? Bu iki duygu olmasa, ne bir devlet, ne de bir insan büyük ve güzel iş başarabilir.
İnsanlar barışır, deniz durulur,
Rüzgar döner,
Bir uykudur iner dertler üstüne
Canda, bedende, nerede olursa olsun, sevgi çiçek açmayan yere uğramaz, nerede çiçekli, güzel kokulu bir yer varsa, oraya yerleşir.
İki insan birbirine dokununca, bilgi, dolu olandan boş olana akabilseydi! Tıpkı iki çanaktaki suyun bir yün ipliği ile çok doludan az doluya aktığı gibi.
İnsanın salt güzellikle karşı karşıya geldiği an yok mu, sevgili Sokrates işte yalnız o an için insan hayatı yaşanmaya değer!
Mutluları, mutlu eden iyi şeyleri elde etmektir.