Kadınlar şiirinden
Mavi dövmeleri
Ve bitmek bilmez yasların çürük izleriyle
Durup ateşe bakıyorlar.
Rüzgâr estiğinde hepsi ürperiyor
Göğüsleri değiyor toprağa
Son DağBejan Matur · Everest Yayınları · 201663 okunma
Senin gitmeyen adımlarında
Bir kavmin eksik yürüyüşü var.
Eksik azizler gibi
Issızlığın ortasında
Kararmış çizgilerin belirlediği
Eksik bir ülke bizimki.
Elimi nabzına götürüyorum
Tanıdık bir müzik
Konuşmamız bin yıl önce başlamış
Ve bitmemiş.
Orada acı badem ağaçlarının
Rüzgâra şarkısı var.
Aşk var orada
Geyikler gibi
Güzelliğin peşinden
Uçuruma koşan.
Dağlarla konuşmayı bıraktım
Artık söylemiyorlar bana
gizli geçitlerin
Ve suların
Büyüttüğü çocukluğu,
Yağmurda ıslanan kardeşliği anlatmıyorlar.
Dağlarla konuşmayı bıraktım çoktan
Kar kuyularında biriken söz
Sırtımda yük.
Kelimelerle bir kervanda yürüyorum sanki
Ve bir yalan
Gövdesini parlatarak bakıyor bana.
Kim inanacak o çırpınışa
Kelimelerin yükünü
Kim alacak benden?
Dağların sırtında yürürken
Selamladığım ay
Bir kez daha sesleniyorum ona
Kelimelerin yükünü kim alacak benden
Sen mi?