Şöyle Garip Bencileyin
Senai DemirciEn Eski Şöyle Garip Bencileyin Sözleri ve Alıntıları
En Eski Şöyle Garip Bencileyin sözleri ve alıntılarını, en eski Şöyle Garip Bencileyin kitap alıntılarını, etkileyici sözleri 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Gece bir elbise, bir örtü. Gün boyu peşine düştüğüm her şeyin üzerine indi ağır ağır. Ve ümitlerimi, hırslarımı, hayallerimi yüzgeri etti karanlığın eşiğinden.
Sayfa 24
Her şeyi isteyen hiçbir şeyim.
Kalb yetim kalır, hasretini parmak uçlarında hissetmeyince.
"Güzellik, ne oradadır, ne burada; ne şu zamanda, ne bu zamanda. Güzellik, hayran olabilen bir ruh neredeyse oradadır."
Anneme göre toprak
Onu çocukluk yıllarımdan hatırlıyorum. Ara sıra gizlice buluşup oynayan iki arkadaş gibiydik. Anneme kalsaydı, uzak durmalıydım ondan. Haksız da sayılmazdı hani; ya bir yaramazlık sonrası avuçlarımı, parmaklarımı saran bir kirdi; ya da yeni giydirilmiş gömleğin yakasında hiç istenmeyen bir leke. Pantolonumdaki toz, ayakkabımdaki çamurdu toprak. Yaşadıkça ondan uzak duracaktım, anlaşılan. Ne de olsa, ancak ölenler onunla kucaklaşıp yatmaya razı görünüyordu. Ölüm demek toprak; toprak demek ölüm demekti Annem' e göre.
Babama göre toprak
Babama kalsaydı, ne kadar çok toprağımız olursa, o kadar iyi yaşardık. Bereketli tarlalar, geniş bahçeler demekti toprak. Ne kadar çok toprağı, ne kadar çok kazarsak, o kadar bol ürün alırmışız. "Yoksa kocaman devletler ne diye toprak için birbiriyle savaşsın, kan dökmüşsün ki? Toprak demek, yaşamak demekti" Babam'a göre.
Her an hiçlik ile varlık arasında gidip geliriz. Her şeyimiz her an hiçlikten silkinir, tekrar hiç bir şeye dönüşür, ama tekrar silkinir. Tekrar, tekrar, tekrar...Tahterevallideyiz her an. Her anın bir ucunda, hiçbir şeyiz.
Başımızın üstünde durup, bize gelip geçiciliği anlatır bulutlar. Değişmez gerçeğin yolunda fâni oluşu hatırlatırlar. Ve O 'nun yolunda tekrar dirilişi müjdelerler tekrar ortaya çıkışlarıyla. Çünkü Rahmet'in gözyaşlarına ayna olmuşlar...
Doğrusunu isterseniz, insanlardan beni anlamalarını da beklemiyorum artık. Hayatlarını öyle ayrıntılara boğmuşlar ki, şaşarsınız. Hani kime sorsanız, hep daha iyi bir hayat sürmek için çalışıp didiniyorum der ya, ama nedense didinmesini bitirip, şu daha iyi hayatı yaşamaya başlayan birini göremedim çevremde.Anlaşılan, her zaman şimdiki hayatlarını uğrunda harcayacakları" daha iyi bir hayat" bulabiliyorlar.
Şöyle bir bakıyorumda penceremden, insanlar nasıl da bölük pörçük edip parsellemişler hayatlarını. Yok işti, yok mesaiydi, yok giyimdi, modaydı, paraydı, bankaydı derken hayatlarını bir yığın teferruata boğmuşlar. Hayatın kendisini bırakmışlar, kabuğunda kendilerine göre eğlenip gidiyorlar. Hele şu gazetelerin sayfalarca verdiği haberler! İnanın hepsi, gazete kağıdının kendisinden daha ince. Bu ceviz kabuğunu doldurmayan şeylerle hayatlarını nasıl dolduruyorlar, anlaşılır gibi değil.
Hayat böyle kolayca harcanacak kadar ucuz mu ki? Ama Sezar'ın hakkını Sezar'a vermeli; bayağı çalışıyorlar. Kime sorsam, "bugün ne kadar çok iş yaparsan yarın o kadar çok boş vaktin olur diyor." Ama ne garip, yarın dedikleri gün geldiğinde de onu uğrunda harcayacakları bir başka yarın geliyor nedense.