Sözler ve Alıntılar
Kendi olmayan anlatıcı, anlatıcı değildir.
Sayfa 78Kitabı okudu
Yazınsal bir yapıtın varlığı dilin varlığıyla karışır ve dilin varlık nedeni anlam iletmektir.
Sayfa 43Kitabı okudu
Tahsin Yücel içerikle söylemin tutarlılığına önem verir. İncelediği, eleştirdiği yazılara da, gündelik yaşamında olduğu gibi yaklaşır.
Sayfa 36Kitabı okudu
Tahsin Yücel
“Dilbilimsel açıdan İstanbul Türkçesinin en arı en ince en gelişmiş olduğu düşüncesine katılmıyorum. Ama tarihsel ve toplumbilimsel açıdan, İstanbul Türkçesinin kesin bir kültür dili olduğuna katılıyor ve bu dilin içinde Anadolu ağızlarının tadını, anlatım gücünü arılığını yaşatmak istiyorum.
İnsanın ağzını dolduran, tüm bedeninden süzülüp gelen bir dildir bu. Bilinç işi olduğu kadar alışkanlık işidir de…”
yerelden evrensele
Ne olursa olsun, ben dilimize, özellikle Anadolu’nun, doğduğum kasabanın diline hep bağlı kaldım. Pek öyle görünmese de kaldım. Ama benim Türkçem temelinde ve özünde Elbistan Türkçesidir. (Fakat bu Elbistanlıların konuştuğu gibi yazdığım anlamına gelmez.)
Önemli olan bir sesi bir tadı, bir özü bir tini yakalamaktır. Ben bunu yapmaya çalıştım. (…) kendi ölçülerim içinde en iyi yazılarım derinden derine “ora”nın sesini veren yazılarımdır.
“İzlek” ülkemizde araştırmaları, bildirimleri, söyleşileri süsleyen bu terimi Tahsin Yücel Hoca yaratmıştır.
(...) beden her şeyden önce bir anlam burcu olarak belirir, bunun sonucu olarak, bir karmaşık bağıntılar örgüsü oluşturur, birkaç anlam düzeyinde birden eklemlenir, anlamlı öğe niteliğiyle, anlam ve yananlam değerleri içerir: bağlandığı insanın derin varlığını, gizli öyküsünü, yazgısını "bildirir", "belirtir", "söyler", "dile getirir", kısacası "anlatır". (İnsanlık Güldürüsü'nde Yüzler ve Bildiriler, YKY, 1997, sy.23)