Kökeni çok eskilere dayanan hatta tam olarak da bilinemeyen bir tiyatro kültüründen esinleniyor Neil Gaiman bu eserinde, konuyla ilgili de bir anlatım yapmış zaten son sözde.
Bence hikayeyi biraz daha uzatıp çok daha güzel bir iş çıkartabilirdi ama bu haliyle de kötü diyemeyiz açıkçası. Sadece kısa olduğu için biz daha atmosfere giremeden kitap bitiyor haliyle de biraz havada kalıyor.
Sindirerek okur ve bitirince de son söze de bir göz atarsanız arkaplanını öğrenmiş olursunuz, daha bir anlam kazanır hikaye, daha bir tatlı gelir gözünüze. Çizimleri de nefis zaten.
Keşke tipografiye de biraz önem verilseymiş. ):
Daha önce birkaç Neil Gaiman eseri okuyup beğendiyseniz çizgi roman/kitap alırken de şöyle 'minik' bir ekleme yapmak isterseniz alışverişinize güzel bir tercih olur.
