"Günlerden On Dört Şubat, sabahın bütün çocukların okula götürüldüğü ve kocaların arabalarıyla işe gittiği ya da kasabanın ucundaki tren istasyonunda paltolarına sıkı sıkı sarınmış, nefes aldıkça ağızlarından buhar çıkarak Büyük Tren'i bekledikleri saatte kalbimi Küçük Hanım'ın evinin kapısına çiviliyorum."
Hediyemi ne yapacağını merak ediyorum. Bazı kızlar kalbimi iter elinin tersiyle, ötekiler iade etmeden önce olası tüm sevgi ifadeleriyle dokunur, öper, okşar, cezalandırır onu. Bazılarıysa görmez bile…