" Sözcükler " nasıl uçsuz bucaksız. Yaratıcısının elinde nasıl da kaynağı sınırsız, mevsimsiz çağıldayan bir nehir gibi...
Uzun zamandır bu kadar doyurucu bir şiir kitabı okumamıştım. Hem çok akıcı hem düşündürücü, hem yorucu... Mutsuzluktan , aşktan, ölümden beslenmeden bu kadar güzel şiir yazıldığına ilk defa şahitlik ediyorum. Anday'ın şiirlerinin kökü bir başka. Yunan mitleri , kadim uygarlıkların fısıltıları, insan, doğa, nesneler, imgeler ...
Sözcükler'inin tuhaf umutlu bı yanı vardı. Bir ilk yaz uyanışı gibi , umutlu , parıltılı bir güneş sıcağı... Bazı şiirleri çok akıcı bazı şiirleri derinliğinde kaybolduğum,tekrar tekrar okuduğum, tümcelerle dansına hayranlıkla şahitlik ettiğim bir yolculuktu.
Yaşadığı zaman dilimine , dönemdaşı şairlere hiç benzemiyor bana kalırsa. Şiirlerinin zamansızlığı, sanki dün fırından çıkmışcasına taze bı hissiyatı oluşu en temel farkı. Şiir yolculuğunda yaş aldıkça daha kapalı ama bir o kadar lezzetli şiirler yazmış. Bilgisiyle ,deneyimiyle, araştırmalarıyla ve tabiki duygularıyla ortaya çok yönlü çok anlamlı bir şiir yapısı çıkmış. Şiirle aranız çok iyi değilse başlangıç için iyi bir seçenek olmayabilir. Fakat hayatın bir yerinde mutlaka karşılaşmalı Anday'la ...
