Senarist Harada, kırklı yaşlarında, eşinden yeni boşanmış bir adam. Sabah insanların ofis olarak kullandığı, akşam ise kendisinden başka sadece bir kadının yaşadığı bir apartmanda kalıyor. Romanın en can alıcı kısmı, Harada’nın memleketine uzun zaman sonraki ziyaretiyle başlıyor.
Harada, ailesini 12 yaşında bir kazada kaybetmiştir. Memleketine gittiğinde, ölmüş babasına tıpatıp benzeyen bir adamla karşılaşır. Adamla tanışır ve iki bira alıp adamın evine gider. Fakat adamın karısı da ölen annesine tıpatıp benzemektedir. Üstelik bu çift Harada’ya ‘oğlum’ diye seslenmektedir. Harada, ölen ailesinin ruhlarının geldiğine emindir. Aile sevgisine muhtaç olan Harada, memleketine gidip ölen ailesinin ruhlarını ziyaret etmeye devam eder. Bu sırada da, kaldığı apartmandaki diğer yaşayan kadın Kei ile bir ilişkiye başlar. Peki Kei kim, ailesinin ruhu gerçekten dünyada mı yoksa halüsinasyon mu görüyor, bunu okuyoruz.
Kitap çok etkileyiciydi. Korkutucu değildi bana göre. Ailesini genç yaşta kaybetmiş birinin sevgiye ve ilgiye olan muhtaçlığı gerçekten üzücüydü. Aile gerçekten her şeydir. Kitap akıcı, süslü cümleler yok. Gereksiz betimlemeler yok. Sonu da beni çok şaşırttı çünkü hiç beklemiyordum.
