Sözler ve Alıntılar
Lenin uzlaşmacılarakarşı amansız bir mücadele verirken haklı mıydı? Evet, Lenin böyle yapmasaydı Parti sulandırılmış olurdu, bir organiznma olmaktan çıkarak heterojen unsurların bir bileşimi haline gelirdi; iyice kay naşıp birleşemezdi; görülmemiş bir disipline ve eşsiz biı esnekliğe sahip olamazdı ve Sovyet Dev Jetini yöneten b u özellikler olmadan Dünya emperyalizmiyle başa çıkıla mazdı. "Parti kendisini arındırarak güçlenir" derken Lassane haklıydı. önce nitelik, sonra nicelik gelir.
Taktikler stratejinin çıkarlarına tabidir. Genel olarak söz edilirse, taktik başanlar stratejik başarıları hazırlar. Taktiklerin görevi, yığınları mücadele içinde yönetmek, belirli sloganlar atmak, yığınları yeni durumlarda yönetmek, sonuçta mücadele bir tüm olarak savaşın kazanılmasıyla, yani startejik başarıyla sonuçlandırılmalıdır. Ancak taktik başarıların stratejik başarıyı engellediği veya ileriye attığı durumlar olabilir. Buna göre, böyle durumlarda taktik başarılardan vazgeçmek gerekir.
bir devrimciye göre ise, tersine, temel olan reformlar değil devrimci çalışmadır; ona göre reformlar devrimin bir ürünüdür.
Refornıizm (uzlaşma) , «anlaşmalar siyaseti» ve «tek tek anlaşmalar" üç ayrı şeydir (her biri ayrı ayrı yazılmıştır) . Menşeviklerin düşünceleri kabul edilemez, çünkü bunlar reformizm üzerinde, devrimci eylemin reddedilmesi üzerinde temellenmişlerdir, · buna karşılık Bolşeviklerin yaptığı anlaşmalar devrimci eylemler istekleri üzerinde temellenmiştir. Bu yüzden Menşevikierin yaptığı anlaşmalar bir sistem halinde anlaşmalar siyasetine dönüştürülmüştür, buna karşılık Bolşevikler sadece tek tek, somut anlaşmalar yaparlardı bunları özel bir anlaşmalar siyaseti haline getirmezler.
biz Rusya'da sosyalist devrime başlayacağız, kendi burjuvazimizi devireceğiz ve bu yolla Batı'daki devrimi hızlandıracağız ve böylece Batılı yoldaşlar bize devrimimizi tamamlamada yardımcı olacaklardır.
kapitalizm zorunlu olarak yolu sosyalizme açmaktadır.
Siyasal strateji, taktiklerde olduğu gibi, işçi sınıfı hareketi ile ilgilenir. Ancak işçi sınıfı hareketi iki unsurdan oluşur: Objektif veya kendiliğinden unsuru ve subjektif veya bilinç unsuru. Objektif, kendiliğinden unsur proletaryanın bilincinden ve isteğinden bağımsız olarak yer alan süreçler topluluğudur. Ülkenin iktisadi gelişmesi, kapitalizmin gelişmesi, eski rejimin parçalanması, proletaryanın ve onun çevresindeki sınıfların
kendiliğinden hareketidir; sınıf çelişkileri v.b., bütün bunların tümü, gelişmesi proletaryanın isteğine bağlı olmayan olgulardır. Bu, hareketin objektif yanıdır. Stratejinin bu süreçlerle bir ilgisi yoktur, çünkü bunları ne durdurabilir ne de değiştirebilir: Bunları sadece hesaba katabilir ve buradan ilerler. Bu, marksizmin teori ve programı tarafından incelenmesi gereken bir alandır.