Suç Ortakları ve İşkenceler
Antonin ArtaudSözler ve Alıntılar
İşin başında acı var.
İş, yaşamak. Düşünerek, yaparak - yaşamak. Acı düşüncede ve bedende. Bir düşünememe, bir yapamama söz konusu.
Sayfa 5Kitabı okudu
Acının bir de toplumsal yanı var. Acı, toplum içinde bir acıdır. Bedeninde ve düşüncesinde acı çeken kişinin topluma uyum sağlaması kesinlikle olanaksızdır. Tam tersine, kurulmuş düzeniyle toplum, onun üstüne gelmektedir. Anne babasıyla, okuluyla, ordusuyla, fabrikasıyla, akıl hastanesiyle, hapishanesiyle, dini kuruluşlarıyla eşsiz kişinin üstüne çullanmaktadır.
Sayfa 7 - Önsöz, Ahmet SoysalKitabı okudu
...çok daha korkunç ve zorunlu olan, şeylerin bize karşı uygulayabilecekleri vahşettir. Özgür değiliz. Ve gökyüzü hâlâ kafamızın üstüne düşebilir.
Sayfa 59Kitabı okudu
Şeyler birdir.
Yeter ikilikle.
Ve yeter varoluşla ve yaşamla.
Sayfa 120Kitabı okudu
Ve şimdi, inkar ediyorum tini,
bilimi,
aklı,
bilinci,
duyarlığı,
yaşamı.
Elli yıldır yaptığımdan ve yaşadığımdan başka şey düşünüyorum.
Yeter.
Sayfa 120Kitabı okudu
bütün ben olmayışıma karşın - ben kadar yüksek, yoğun, geniş - yine de bir şey olabileceğimi düşünmek benim için pek güzel bir avunma olur.
Sayfa 37Kitabı okudu
Ben, Artaud,
çalıştım,
kurtarmaya kendimi kötülükten,
ama neden bilmemek bunun ne zaman biteceğini.
Yarın ne yapacağımı bilmek istemiyorum,
bunu bilmek istemiyorum,
ama kötülüğün hemen biteceğini bilmek istiyorum.
Hayır, hiç bitmeyecektir o da.
Sayfa 117Kitabı okudu