Ne yapalım öyleyse?
Yılın en çıplak, şakımasız mevsiminde
Mırıltıya susamışım.
İyisi mi, kalkayım,
Alayım boyayı,
Yalnızlığımın üstüne bir kuş resmi yapayım.
çağın dışına taşan bir çift ceset gibi gözlerim.
fazla dinamit taşıdık gibi geliyor bana.
niçin yapılanlardan pişman olacakmışım ki? ben,
saçını tarayabilen, dişini fırçalayabilen tek
hayvanım.
doğada şiir yazabilen tek hayvanım!
yüksek tazzikli büyük imgeler!
-anne! herkes evinde kafeste kuş besliyor! biz de
evde, kafeste martı besleyemez miyiz?
-olmaz oğlum! çünkü martı ağlaması için özgür ol-
ması gereken tek kuştur!