Suçlamalar -1 / Sağcılık-Faşizm
Galip ErdemSuçlamalar -1 / Sağcılık-Faşizm Gönderileri
Suçlamalar -1 / Sağcılık-Faşizm kitaplarını, Suçlamalar -1 / Sağcılık-Faşizm sözleri ve alıntılarını, Suçlamalar -1 / Sağcılık-Faşizm yazarlarını, Suçlamalar -1 / Sağcılık-Faşizm yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Savaştan sonra materyalizm yeniden güç kazanmaya başladı. Ve İtalya'yı anarşiye doğru itti. Bu karşılığa ve moral çürümeye idealistler, eski askerler, milliyetçiler ve diğer gruplar karşı geldiler. Bunlar Mussolini'de aradıklarını buldular. Daha baştan itibaren faşizm, hareket (aksiyon) taraftarı bir felsefe olmuştu. 1921-1922 yılları faşist mangalarının (Kara Gömleklilerin) hareketlerine şahit oldu. Faşist mangaları eski rejimin kanunlarını hiçe saydılar. Çünkü bu rejim, faşizmin özlediği millî devletle uyuşmuyordu. Kaldırılması mutlaka gerekiyordu.
1922 Roma yürüyüşünden sonra faşizm artık devletle savaş halinde değildi. Çünkü faşizm bizzat devlet olmuş, Mussolini ve partisi iktidara gelmişti...
(Çağdaş Siyasal Doktrinler - Bülent Dâver)
Sayfa 173Kitabı okudu
Faşizm gibi nasyonal sosyalizm de eşitçi demokrasiye ve genel oy sistemine karşıdır. Mussolini büyük sayının hâkimiyetini daima reddetmiştir. Ona göre "Faşizm, sayının sırf sayı olmak yüzünden toplumları yönetme hakkı vereceğini kabul etmez. Sayının belli dönemlerde yapılan seçimlerle toplum yöneticilerini ortaya çıkaracağını inkâr eder. Faşizm, düzeltilemez, verimli eşitsizliğe inanır."
Hitler de bu konuda şöyle demektedir: "Seçimlerle bir büyük adamı ortayı çıkarmak bir deveyi iğne deliğinden geçirmekten daha zordur... Tarihi yapanlar sadece azınlıklardır."
Elitizm: Mussolini gibi Hitler de elitizmi savunur. Yani en iyi yönetimin kendi kendini seçmiş üstün yetenekli, seçkinler yönetimi olduğuna inanır. Ancak, Mussolini elitleri Pareto'nun anladığı mânâda seçkin yönetici grup olarak kabul ederken, Hitler daha çok elit ırk (Cermen, Aryen ırkı) kavramı üzerinde durmuştur.
Devletin Yüceltilmesi
Faşizm de, nasyonal sosyalizm de genellikle devleti yüceltmişlerdir. Ancak Mussolini'de devletin yüceltilmesi devlete tapma ve devlet dini (kültür) yaratma derecesine varırken Hitler'in öğretisi devleti halkın (volk) yani ırksal birliğin buyruğunda bir amaç olarak görür. Hitler için önemli olan "Halk devleti" (Herrenvolk) dir.
(Bülent Dâver - Çağdaş Siyasal Doktrinler, s.116)
Sayfa 169Kitabı okudu
"Dincilik ve siyasi ümmetçilik, Türklüğü ikinci plana itmek veya var saymamak olduğundan milliyetçiliğe aykırı yahut düşmandır. Bu bakımdan dinciler, siyasi ümmetçiler, hilafetçiler "sağcı" olamazlar.Siyasi ümmetçiler, İslam beynelmileli düşüncesinde olup Türklüğü İslam topluluğu içinde eritmek malihulyasına kapılmış olduklarından beynelmilelcidirler ve her beynelmilelci gibi solcudurlar."
- Hüseyin Nihal Atsız
Sayfa 77Kitabı okudu
Saniyelere bağlı tesadüflerin oyuncağıyız.
Oysa, diğer milletler çoktan uyanmıştı; uyuyan sâdece bizdik!
Sayfa 20Kitabı okudu
“Milliyetçi Türk gençlerinin romancısı Peyami Safa'dır, Nihâl Atsız'dır, Cengiz Dağcı'dır, Tarık Buğra'dır ve Emine Işınsu'dur.”
Sağ ve sol belli bir dünya görüşünü, doktrini veya ideolojiyi ifade etmeden ziyade, çok umumî bir sınıflandırmadır.
1917 Bolşevik ihtilâli başarıya ulaştığı, Millî Mücadele yıllarının zoraki Türk-sovyet dostluğu da sona erdiğinden komünistlerin milliyetçiliklere savaş acmalarinda yadırganacak bir taraf yoktur.